Η δασκάλα τη ρώτησε πως σκέφτηκε να ζωγραφίσει κάτι τέτοιο και η Ηλιάνα της διηγήθηκε την ιστορία της.
-Αμάν μωρέ ήλιε,πότε θα βγεις; Καλοκαίρι έχουμε, κρυφτό παίζουμε; Κρυφτό παίζουν τα παιδάκια, εσύ είσαι ο ήλιος, γιατί κρύβεσαι; Σε πείραξε κανείς;
-Καμιά φορά Ηλιάνα μου οι ενήλικες άνθρωποι θέλουν να μου κάνουν κακό και κρύβομαι. Δεν μου φέρονται καλά.
-Δηλαδή; Εγώ σ αγαπάω, όλα τα παιδιά σε αγαπάμε.
-Οι ενήλικες άνθρωποι πρέπει να σέβονται το περιβάλλον και πολλές φορές δεν το κάνουν. Χρησιμοποιούν δυστυχώς χημικές ουσίες και εδώ ψηλά στον ουρανό που είμαι εγώ με μολύνουν και τρέχω να κρύβομαι συνέχεια πίσω απ τα σύννεφα.
-Τι είναι οι χημικές ουσίες ήλιε μου;
-Θα σου πω ένα απλό παράδειγμα. Χημική ουσία είναι ας πούμε ένα ποτήρι νερό και μαζί άλλη μια βλαβερή ουσία όπως η βενζίνη που απαγορεύεται να εισπνεύσει ο άνθρωπος. Κάποια τέτοια ουσία ρίχνουν και σε εμένα εδώ ψηλά στον ουρανό και μου κάνουν κακό.
- Πολύ στεναχωρήθηκα τώρα ήλιε μου. Θα πάω να μαλώσω τον μπαμπά και την μαμά γιατί τώρα που κλείνουν τα σχολεία εγώ θέλω να πάμε για μπάνια στη θάλασσα. Αν εσένα όμως σου κάνουν κακό θα κρύβεσαι συνέχεια και δεν θα έχουμε καλοκαίρι.
-Αχ,καλό και αθώο μου κοριτσάκι.
-Ήλιε μου,θέλω να γίνουμε φίλοι, εσύ θες; Μια σταγόνα νερού έπεσε στο πρόσωπο της Ηλιάνας και λίγο τρόμαξε.
-Ήλιε μου, τι έπαθες; Μήπως σε στεναχώρησα και εγώ;
-Εσύ; Ποτέ. Ένα παιδί ποτέ δεν μπορεί να βλάψει ούτε να στεναχωρήσει κάποιον ενήλικα. Μόνο χαρά μπορεί να δώσει!
Ήταν ένα δάκρυ χαράς Ηλιάνα μου που θα γίνουμε φίλοι. Είσαι η πρώτη φίλη που αποκτώ να ξέρεις. Κανείς ποτέ άλλοτε δεν μου ζήτησε κάτι τέτοιο.
-Ήλιε μου,θέλω να σε αγκαλιάσω,μπορώ;
-Αχ, να ήξερες πώς θα το ήθελα. Δεν φτάνω εκεί που είσαι,αλλά να ξέρεις αύριο το πρωί που θα ξυπνήσεις και θα ανοίξεις το παράθυρό σου θα είμαι εκεί να χαιρετηθούμε και να μιλήσουμε. Εντάξει;
-Ναιιιιιι,είμαι πολύ χαρούμενη. Είσαι ο νέος μου φίλος, θα σε αγαπάω πάντα!
Την άλλη ημέρα το πρωί η Ηλιάνα τράβηξε την κουρτίνα του δωματίου γρήγορα-γρήγορα και όπως της είχε υποσχεθεί ο ήλιος ήταν εκεί λαμπερός, φωτεινός και χαμογελαστός.
-Ηλιάνα μου, καλημέρα, τι κάνεις;
-Ήλιε μου αγαπημένε, είμαι πολύ καλά και χαρούμενη που σε βλέπω. Περίμενε λίγο...
Η Ηλιάνα έτρεξε στο κήπο και έκοψε ένα τριαντάφυλλο.
-Ήλιε μου έλα να στο δώσω,πολύ σε αγαπάω.
-Ηλιάνα μου, δεν μπορώ να κατέβω, αλλά βάλτο σε ένα ποτηράκι με νερό και θα το βλέπω από εδώ πάνω.
-Δηλαδή το μεσημέρι να μην πω της μαμάς ότι περιμένω και έναν φίλο μου να έρθει για φαγητό; Δεν μπορείς να κατέβεις έστω για λίγο;
-Ηλιάνα μου γλυκιά, εγώ θα είμαι ο φανταστικός αλλά αληθινός και πιστός σου φίλος. Όλο το καλοκαίρι θα κάνουμε παρέα και θα σε ακολουθώ παντού. Κάθε πρωί θα λέμε καλημέρα. Θα είμαστε συνέχεια παρέα, γιατί έτσι κάνουν οι καλοί φίλοι. Θα λέμε τα νέα μας και ότι άλλο θες.
-Πότε μου δεν είχα έναν τόσο καλό φίλο. Σ ευχαριστώ πολύ! Όμως δεν κατάλαβα κάτι, αφού είμαστε φίλοι, δεν μπορούμε να είμαστε μαζί και το φθινώπορο,και την άνοιξη και τον χειμώνα;
-Χμμ...καλά τα λες Ηλιάνα μου εσύ, αλλά υπάρχουν και οι εποχές του χρόνου όπως που είπες χωρίς ήλιο. Εγώ,θα πρέπει όταν εδώ θα είναι χειμώνας να επισκέπτομαι την Αυστραλία, μια άλλη ήπειρο της γης.
-Α,δηλαδή έχεις και άλλους φίλους,δεν είμαι μόνο εγώ φίλη σου,κλαψ...
-Μη κλαις Ηλιάνα μου,εσύ είσαι η καλύτερή μου φίλη. Θα πρέπει να πηγαίνω και αλλού όμως όπως σου εξήγησα. Όταν έρχεται χειμώνας, εσύ και όλα τα παιδάκια διασκεδάζετε όταν χιονίζει,παίζετε χιονοπόλεμο και πολύ σας αρέσει, έτσι δεν είναι;
-Έχεις δίκιο ήλιε μου. Μάλιστα καμιά φορά θυμάμαι που λέω στη μαμά και τον μπαμπά ότι δεν θέλω να λιώσουν τα χιόνια, να κρατήσουν πολύ για να παίζουμε.
-Και ποιος βγαίνει Ηλιάνα μου και λιώνουν ; -Ααααα,εσύ ήλιε μου!χαχαχα,έχεις δίκιο. Τώρα που το σκέφτομαι και μέσα στο χειμώνα εμφανίζεσαι. Τι καλά! Φέτος θα παρακαλέσω να μη χιονίσει πολύ,να σε έχω πιο πολύ καιρό φίλο.
-Ηλιάνα μου, εμείς οι δύο θα είμαστε αχώριστοι φίλοι απο εδώ και πέρα. Δεν θέλω να ανησυχείς.
Όλο το καλοκαίρι η Ηλιάνα πέρασε με συντροφιά τον ήλιο. Όλη μέρα στη θάλασσα, στην αμμουδιά. Όλη μέρα παιχνίδι, παρέα με τους γονείς της και άλλα παιδιά, πάντα όμως παρέα με τον καλύτερό της φίλο τον ήλιο!
Μια μέρα σε μια εκπομπή στα τέλη Αυγούστου και ενώ οι διακοπές έφταναν στο τέλος άκουσε να λένε: “Για πρώτη φορά περάσαμε ένα καλοκαίρι χωρίς μπόρες και βροχές. Αυτό έχει να συμβεί εδώ και 50 χρόνια. Επιτέλους, ο ήλιος ήταν ο σύμμαχος του καλοκαιριού και φέτος πολύς κόσμος ευχαριστήθηκε τα μπάνια του. Ήταν ένα ζεστό καλοκαίρι. Καλή σχολική χρονιά σε όλους και καλό φθινόπωρο!”
Η Ηλιάνα έτρεξε στο παράθυρο και είδε ότι ο ήλιος άρχισε να κρύβεται σιγά-σιγά πίσω από ένα σύννεφο.
-Ήλιε, σ αγαπάω, είσαι ο καλύτερός μου φίλος, σ ευχαριστώ για το φετινό καλοκαίρι,του φώναξε.
Ένα σύννεφο έκρυψε για λίγα λεπτά τον ήλιο και μαζί ήρθε το πρώτο πρωτοβρόχι. Η Ηλιάνα έβαλε τα κλάματα.
-Ηλιάνα μου, μην κλαίς θα είμαστε για πάντα φίλοι,θυμάσαι τι είπαμε για τις εποχές του χρόνου;
-Μη φύγεις, θέλω να σε αγκαλιάσω, δεν θέλω να σου κάνει κανείς κακό.
-Ηλιάνα μου, μη φοβάσαι κανείς πια δεν μπορεί να με πειράξει. Σου χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Άκουσες τι είπαν στην εκπομπή; Πρώτη φορά εδώ και 50 χρόνια είχατε επί 3 μήνες συνέχεια καλοκαίρι. Ξέρεις γιατί;
-Γιατί ήλιε μου;
-Γιατί όσο υπάρχουν παιδιά όλα θα πάνε καλά. Γιατί όσο αγάπη δίνει ένα παιδί, όλος ο κόσμος δεν μπορεί να τη δώσει. Γιατί είναι αυτό που λένε,όσο υπάρχουν παιδιά, υπάρχει ελπίδα!
Η δασκάλα ακούγοντας την ιστορία της Ηλιάνα και κοιτώντας τη ζωγραφιά δάκρυσε.
Η Ηλιάνα έτρεξε στο παράθυρο της τάξης και είπε:
-Κοιτάχτε όλοι, θέλω να σας συστήσω τον καλύτερό μου φίλο, τον λένε ήλιο και αγαπάει όλο τον κόσμο. Αν τον αγαπάτε θα μας αγαπάει και εκείνος, δεν θα χρειάζεται να ζωγραφίσω ξανά ποτέ εμένα να του τραβάω τις ακτίνες πίσω απ το σύννεφο. Θα βγαίνει μόνος του συνέχεια το καλοκαίρι και όλοι θα κάνουμε μπάνια στη θάλασσα και θα είμαστε χαρούμενοι.
Καμιά φορά θα έρχεται και την άνοιξη,το φθινόπωρο ακόμα και τον χειμώνα! Μου το υποσχέθηκε.
Η δασκάλα την επόμενη μέρα κάλεσε τους γονείς της Ηλιάνας. Έφτιαξαν μια επιστολή με την ζωγραφιά και την ιστορία του ήλιου και της Ηλιάνας και την έστειλαν στο Υπουργείο Παιδείας.
Η Ηλιάνα βραβεύτηκε για την ιδέα της από το Υπουργείο και σε όλα τα σχολεία στάλθηκε η ιστορία της μαζί και η ζωγραφιά.
Στην τηλεόραση και στο ράδιο μαζί με τις διαφημίσεις ακούγεται ένα σποτάκι που λέει:
“Ο ήλιος και η Ηλιάνα είναι η ελπίδα και το φως. Τα παιδιά μας δείχνουν πάντα το σωστό δρόμο.Ας τον ακολουθήσουμε...”
Η Ηλιάνα έγινε περιβαλλοντολόγος με μια υποτροφία που της δόθηκε. Είχε φανεί άλλωστε από μικρή ότι είχε όλες τις απαιτούμενες δεξιότητες. Σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων ,ικανότητα να πείθει με τις προτάσεις της, ικανότητα συνεργασίας και με άλλους επιστήμονες και πάνω απ όλα, αγάπη για το περιβάλλον!
Αθανασία Παπαδοπούλου -26/6/2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου