Τηγανιτές πατάτες

Έχω έναν φίλο που δε ζει χωρίς τηγανιτές πατάτες.Κάθε μέρα πατάτες να του τηγανίζεις όχι δεν θα πει.

Οι τηγανιτές πατάτες τρώγονται ζεστές,μαλακές,τραγανές και έχουν και ως συνοδευτικό κέτσαπ,μαγιονέζα,τυρί τριμμένο και φυσικά φέτα.

Αυτός ο φίλος μου δεν υποφέρεται και του το είπα μια μέρα.

-Αμάν ρε συ Κώστα,πόσες πατάτες θα φας;

-Aθανασία μου,τηγανιτές πατάτες, το θαύμα της φύσης.

-Μετά από μένα εννοείς μάλλον,χαχα.

-Μετά από σένα σίγουρα,αλλά οι τηγανιτές πατάτες είναι το φαγητό που ενώνει λαούς και διαφορετικές κουλτούρες.

-Α εντάξει,το έχασες εντελώς εσύ.Τηγανιτές πατάτες= καρδιαγγειακά προβλήματα,διαβήτη,ανθυγιεινή διατροφή."Προσγειώσου" φίλε μου και κλείσε ένα ραντεβού για check-up.

-Άσε μας ρε Αθανασία,οι τηγανιτές πατάτες είναι κομμάτι της καθημερινότητας όλης της ανθρωπότητας. Όλοι τρώνε τηγανιτές πατάτες, από τα παιδιά μέχρι τον πιο μεγάλο ηλικιακά.

-Ξέρεις ότι το Βέλγιο,η Γαλλία και η Ισπανία,είναι οι χώρες που διεκδικούν την πατρότητα της τηγανιτής πατάτας;

-Να σου πω,θα συνεχίσεις για πολύ ακόμα τις φιλοσοφίες; Λοιπόν,πάμε "στου Μανώλη" να φάμε σουβλάκια; Κερνάω.

-Άντε πάμε,με ζάλισες.

-Καλώς τους,τι να σας φέρω; Έχω μαγειρευτά,σουβλάκια,και της ώρας.

-Λοιπόν,εγώ θέλω 2 με γύρο απ όλα, μια πατάτες τηγανιτές και φέτα. Εσύ Αθανασία;

-Εγώ θέλω μια μερίδα γεμιστά,πιπεριές κατά προτίμηση και μια αγγουροντομάτα.

-Θέλετε κάτι να πιείτε;

-Αθανασία,θες να πιούμε μπύρα;

-Ναι,φυσικά.

-Φέρε μας και 2 μπύρες.

-Βεβαίως,σας ευχαριστώ.

-Καλά συγγνώμη,γεμιστά ήθελες;

-Ναι,γεμιστά,γιατί υπάρχει πρόβλημα; Δεν πήρα γεμιστά Παπαδοπούλου,γεμιστές πιπεριές πήρα,πώς κάνεις έτσι.Τουλάχιστον είναι πιο υγιεινά απ τις τηγανιτές πατάτες.

-Καλά,ότι πεις.

-Κώστα, βαρέθηκα σήμερα στη δουλειά. Έλεγα,άντε να περάσει η ώρα να έρθω να σε βρω να πούμε τα νέα μας.

Το ξέρεις ότι όλες στη δουλειά νομίζουν ότι είμαστε ζευγάρι ε;

-Άστες να νομίζουν.Ζηλεύουν γι αυτό.

-Λες;Γιατί;

-Γιατί ρε χαζούλα μου άντρας και γυναίκα μπορούν να είναι φίλοι;

-Εμείς όμως κάναμε τη διαφορά και είμαστε,χαχα.

-Δεν έχεις να δώσεις αναφορά σε κανέναν πάντως,άστες να σκάσουν από ζήλια.

-Με στεναχωρεί που ο κόσμος ζηλεύει.Εγώ δεν ζηλεύω,αντιθέτως χαίρομαι με τη χαρά του άλλου.

-Καλά, εσύ Αθανασία μου αποτελείς εξαίρεση στον κανόνα. Και ο κανόνας πάντα έχει εξαιρέσεις.Άνοιξε το στοματάκι σου τώρα να σου δώσω να φας γεμιστά.

-Α εντάξει ,θα με ταίσεις και στο στόμα,αυτά είναι. Τώρα έπρεπε να μας έβλεπαν,καταλαβαίνεις τι θα έλεγαν,χαχα.

-Καμιά μέρα θα έρθω απ τη δουλειά σου και θα σε αρπάξω να σε φιλήσω στο στόμα επίτηδες,να δω πως θα κάνουν,χαχαχα.

-Πάντως εμένα έχουν να με ταίσουν στο στόμα μάλλον από μωρό.

-Άσε ρε φιλενάδα,εσένα σε θέλει ο μισός αντρικός πληθυσμός,χαλιά θα σου έστρωναν αν ήθελες,βασίλισσα θα σε είχαν.Εσύ επέλεξες τη μοναξιά σου.

-Ρε τρωγε εκεί τις πατάτες σου και άσε τι κάνω εγώ.

-Λοιπόν,θα με πας στο ΙΚΑ αύριο για check up;χάλασε το αμάξι.

-Μ αρέσει που ρωτάς,εννοείται.Μάλιστα θα μπω η ίδια στο γιατρό και θα του πω,”κάθε μέρα ο φίλος μου τρώει τηγανιτές πατάτες,κάντε κάτι να σώσουμε την κατάσταση”.

-Μην τολμήσεις να έρθεις,θα πάω μόνος μου.

-Πω πω,αμέσως παρεξηγήθηκες. Βρε,τόσο καιρό με ξέρεις,λες να έκανα κάτι τέτοιο;

-Ικανή σε έχω,να μην ανακατεύεσαι.Με νευριάζεις ώρες-ώρες πολύ.

-Αμάν μωρέ Κώστα,δεν μπορούμε να πούμε μια κουβέντα,αμέσως αρπάζεσαι.Τέλοσπαντων....

-Αθανασάκι κοίτα,στο διπλανό τραπέζι κάθισε μια οικογένεια με 2 παιδιά.Το πρώτο πράγμα που είπαν ήταν :”Μαμά,πατάτες τηγανιτές θέλω με κέτσαπ.Και εγώ, είπε και το άλλο παιδί, με τυρί τριμμένο”.Oρίστε, πατάτες τηγανιτές τρώει όλος ο φυσιολογικός κόσμος,όχι σαν και εσένα. Ακούς εκεί γεμιστά,χαχα....

-Να με παρατήσεις στην ησυχία μου.

-Έλα το κοριτσάκι μου το γλυκό άνοιξε το στοματάκι σου.

-Με κοροιδεύεις ε; Λοιπόν θα βάλουμε ένα στοίχημα.

-Στοίχημα;

-Ναι,στοίχημα...Βάζεις λοιπόν στοίχημα ότι δεν μπορείς να κόψεις τις πατάτες τηγανιτές ούτε για 1 μήνα;

-Ξέρεις πολύ καλά ότι έκοψα το τσιγάρο. Λές να μην μπορώ να κόψω τις τηγανιτές πατάτες; Για γέλια είσαι έτσι;-Και πως θα με τσεκάρεις ρε Αθανασάκι;

-Εύκολο,εσύ μένεις στον 2ο εγώ στον 3ο. Αν τηγανίζεις θα έρθει η μυρωδιά και θα σε τσακώσω.

-Να ήξερες τι θυμήθηκα τώρα. Η μάνα μου τηγάνιζε πατάτες στο πατρικό μας σπίτι σ αυτά τα παλιά τηγάνια που είχαν αυτή την εξαιρετική μυρωδιά. Εντωμεταξύ,λες και είχε κάνα μαγικό λάδι και όταν ξεκίναγε να τηγανίσει απ τη μυρωδιά έτρεχαν όλα τα παιδιά της γειτονιάς να φάνε.Για κάποιον περίεργο λόγο οι άλλοι δεν τηγάνιζαν. Έτσι η μάνα μου,τάιζε σχεδόν όλη τη γειτονιά.

-Έλα ρε συ,σοβαρά τώρα;Πω,πω,για φαντάσου.Θα σου πω κάτι τώρα.Μια έρευνα του Πανεπστημίου Άστον του Μπέρμιγχαμ έδειξε ότι τόσο η γεύση όσο και η μυρωδιά απ τις πατάτες τηγανιτές μας “ξυπνούν” ευχάριστες αναμνήσεις από την παιδική ηλικία ή από περίοδο διακοπών.Μ αυτό το τρόπο χαλαρώνουμε και νιώθουμε καλά!

-Να λοιπόν και μια φιλοσοφία που πραγματικά άξιζε να ακούσω.Μένω άφωνος!Έχω μπροστά μου την εικόνα απ τα παιδικά μου χρόνια και τα παιδιά της γειτονιάς που έτρεχαν μόλις μύριζαν το λάδι.Για φαντάσου,λύθηκε το μυστήριο της τηγανιτής πατάτας.

-Και τώρα εσύ Κώστα μου πρέπει να κρατήσεις μόνο τις αναμνήσεις τις ωραίες και να κόψεις τις τηγανιτές πατάτες.Γιατί η έρευνα μπορεί να σου “ξυπνάει” τις ωραίες παιδικές αναμνήσεις,αλλά στην ηλικία που είσαι σήμερα θα σου ξυπνήσει και τη χοληστερίνη και όλα τα συναφή που ήδη γνωρίζεις.

-Λοιπόν Αθανασάκι με έπεισες. Άλλωστε υπάρχουν και οι πατάτες φούρνου.Θα τις κόβω σαν τηγανιτές και θα τις βάζω στο φούρνο. Μετά θα τις συνοδεύω και με φέτα και θα σκέφτομαι :

"Α ρε μάνα,που είσαι να δεις τον γιο σου να τρώει πατάτες φούρνου και όχι τηγανιτές,αλλά κομμένες σαν τηγανιτές και να μην το πιστεύεις",χαχαχα.

-Λοιπόν Κώστα,από αύριο...

-Έλα Αθανασία,τι κάνεις;

-Έλα,είμαι δουλειά,σε λίγο σχολάω,πως και πήρες;

-Ήθελα να φάω τηγανιτές πατάτες,και λέω,μπορείς να κάνεις και κάτι εναλλακτικό αντίστοιχα ευχάριστο,να μιλήσεις με τη φίλη σου την Αθανασία στο τηλέφωνο.

-Έτσι ε ; Όταν λέω εγώ ότι έχεις μυαλό ξυράφι δεν ακούς.Ήσουνα έτοιμος λοιπόν για διατροφική παρασπονδία και βρήκες μόνος σου τη λύση!

Η συμπεριφορά σου λοιπόν αυτή έχει συνείδηση,προσοχή,αντίληψη,σκέψη,και νοημοσύνη.Λείπει όμως κάτι.

-Χαχαχαχα,γεια σου ρε Αθανασία ψυχολόγα. Για πες, τι λείπει; Πάντως εγώ αύριο με βλέπω "αγκαλιά" με τις πατάτες.

-Α τόσο κράτησε; Εντάξει κατάλαβα. Υπομονή μηδέν. Ρε φίλε,άκου και αυτό. Η μνήμη είναι η ψυχική λειτουργία η οποία επιτρέπει να συγκρατούμε μέσα μας το παρελθόν και να το κινητοποιούμε όταν αυτό είναι αναγκαίο.Ότι πληροφορίες λοιπόν ανασύρονται ή αποθηκεύονται είναι συνειδητές.

-Ωχ Αθανασάκι,πολύ στα σοβαρά το πήρες το θέμα,αν και αυτό με το συνειδητό που είπες μ άρεσε πολύ. Όλα τα ελέγχω εγώ,τον εγκέφαλό μου,το μυαλό μου,τα πάντα όλα.

-Αλήθεια ε; Κάτι είπα όμως ότι λείπει πριν λίγο αν θυμάσαι. Λείπει το συναίσθημα! Τα συναισθήματά σου τα ελέγχεις; Δε νομίζω,γιατί αν τα έλεγχες δεν θα έλεγες "αύριο με βλέπω αγκαλιά με τις τηγανιτές πατάτες"!

-Έτσι λες ε;

-Ναι, έτσι λέω. Έχεις συναισθηματική αστάθεια και αδυναμία ελέγχου των συναισθημάτων σου.

-Ρε συ Αθανασάκι αδικήθηκες πραγματικά. Όλα τα παραπάνω μου τα καταλογίζεις λοιπόν επειδή λατρεύω τις τηγανιτές πατάτες; Ένα φαγητό που λατρεύει σχεδόν όλος ο πληθυσμός! Μωρέ μπράβο μου,χαχααχα.

Εγώ λοιπόν από αύριο κόβω τις τηγανιτές πατάτες γιατί να ξέρεις δεν υστερώ καθόλου από συναισθήματα και μαζί με τον έλεγχο όλων των υπολοίπων θα έχω και συναισθήματα.

Κάπως έτσι ο Κώστας έκοψε τις τηγανιτές πατάτες. Εστίασε στα θετικά και στην καλή του υγεία. Απέκτησε και ελεγχόμενα συναισθήματα.Συνέχισε την καταπολέμηση της συναισθηματικής υπερφαγίας με τις πατάτες τηγανίτες και σήμερα είναι ένας από τους πιο γνωστούς διατροφολόγους.

Ύστερα από χρόνια ο Κώστας βρέθηκε σε ένα συνέδριο και είπε τα εξής σχετικά με τη διατροφή:

"Κάποτε έβαλα στοίχημα με μια φίλη μου αν μπορώ να κόψω το αγαπημενό μου φαγητό τις τηγανιτές πατάτες. Από εγωισμό και για να μη χάσω το στοίχημα της είπα ότι μπορώ. Είχα πει ψέματα όμως στον ίδιο μου τον εαυτό. Η φίλη μου μου δίδαξε ότι ακόμα και για την αλλαγή τρόπου σκέψης του φαγητού το πάν είναι η ψυχολογία.Τελικά κέρδισα και το στοίχημα και την ίδια(ευτυχώς)για γυναίκα μου.

Έτσι λοιπόν ξεκινάς με θάρρος μια νέα μέρα,βάζεις στόχο και λες:

" Η μάνα μου έφτιαχνε τις καλύτερες τηγανιτές πατάτες στο χωριό,έχω τις καλύτερες αναμνήσεις από εκείνη την εποχή".

Τώρα όμως που είμαι στα μέσα περίπου της ζωής μου και έχω και ένα παιδί κάνω μια ερώτηση στον εαυτό μου:"Θα ήθελα να έχει το παιδί μου καλές αναμνήσεις απ τις τηγανιτές πατάτες ή τον πατέρα της εν ζωή για αρκετά χρόνια ακόμα και η ίδια μια καλή και υγιεινή ζωή"; Και μόνος μου δίνω την απάντηση:"Tο παιδί μου θα έχει καλές αναμνήσεις και χωρίς τηγανιτές πατάτες,γιατί θα είμαι εγώ πάντα δίπλα της και η μητέρα της.

-Μαμά,μπαμπά ξυπνήστε,πήγε 5 το απόγευμα.

-Μπαμπά,έφτιαξα πατάτες στο φούρνο που σου αρέσουν. Στο ψυγείο έχει και φέτα. Μη γελάσεις αλλά κοίτα πώς έκοψα τις πατάτες,σαν τηγανιτές. Αυτό το κληρονόμησα από κάποιον;Δεν μπορώ να θυμηθώ και πολλά,θυμάμαι πάντα όμως αυτό που μου έλεγες όταν ήμουνα ποιο μικρή: "Αγάπη μου θα φτιάξουμε πατάτες,οι πατάτες πάνε πάντα με φέτα".

Γελάς ε; Κάπως έτσι όμως από τότε κόβω τις πατάτες σαν τηγανιτές αλλά το ένστικτό μου μου λέει βάλτες στο φούρνο. Το είπα μια φορά κρυφά στην κοινωνιολόγο στο σχολείο και ξέρεις τι μου είπε;

Είναι το ένστικτο και το συναίσθημά σου, και το συναίσθημα βιώνεται δεν περιγράφεται! Αν ανατρέξεις μου είπε στο παρελθόν και ανακαλέσεις τις μνήμες που αφορούν το φαγητό σίγουρα κάπου εκεί θα βρεις και τις διατροφικές συνήθειες των γονιών σου. Είναι σίγουρο ότι θα βρεις τον αγώνα που έδωσε ένας απ τους δυο γονείς σου να νικήσει τη μάχη μεταξύ τηγανιτής πατάτας και πατάτας φούρνου. Το αποτέλεσμα; Eκπληκτικό όπως φαίνεται,πατάτες φούρνου κομμένες σε σχήμα τηγανιτής πατάτας!Κέρδισε η υγεία με τις καλύτερες αναμνήσεις!

Αθανασία Παπαδοπούλου -7/6/2020