Μπαρ στη γωνία

-Ηλία,το είδες το μπάρ που άνοιξε στη γωνία Μυτιλήνης και Χίου; -Εσύ τι λες Μαρία,να μην το είδα; -Αυτό να μου πείς,πρώτα αυτά προσέχεις και μετά εμένα. -Παραπονιάρα,όπως πάντα. -Φαίνεται λίγο περίεργος ο τύπος που το έχει πάντως και απ έξω λες και είναι κάνα λυόμενο σπίτι.Θυμάσαι,ήταν μια πλατφόρμα σκέτη με τσιμέντο εκεί και ποτέ δεν ξέραμε ποιανού είναι.Λέγανε ότι είναι ένα κομμάτι ενός απ τη Χαλκίδα. -Καλά Ηλία,εσένα όλα και όλοι περίεργοι σου φαίνονται. -Τελοσπάντων,θα πάρω τον Γιώργο το βράδυ να πάμε μια βόλτα. -Να πάτε και να μου πείς και εμένα αν είναι ωραίο, να πάω με την Ελένη. -Έλα Γιώργο,θες να έρθεις απ το σπίτι το βράδυ;Άνοιξε ένα μπάρ συνοικιακό εδώ κοντά στο σπίτι στη γωνία Μυτιλήνης και Χίου. -Α,μια χαρά,Ηλία 10 η ώρα θα είμαι εκεί.Θες καλύτερα να πούμε απ ευθείας εκεί; -Εννοείται,10 η ώρα λοιπόν. .... -Έλα Ηλία,έφτασα,θα μπώ να κάτσω. -Σε 2 λεπτά είμαι εκεί. -Καλησπέρα και καλές δουλειές. -Ευχαριστώ πολύ. -Είμαι ο Γιώργος. -Και εγώ ο Κώστας. -Περιμένω και έναν φίλο μου.Να κάτσουμε στη μπάρα; -Όπου θέλετε θα καθίσετε. -Α,να και ο φίλος μου,Ηλία,έλα,θες να κάτσουμε στη μπάρα; -Κανένα πρόβλημα,καλησπέρα κιόλας και καλές δουλειές. -Ευχαριστώ πολύ,είμαι ο Κώστας,χαίρω πολύ. -Και εγώ ο Ηλίας,χάρηκα επίσης. -Τι να βάλω να πιείτε; -Ηλία; -Εγώ θέλω ένα bacardi με λεμονάδα. -Εγώ ένα johnnie με πάγο. -Έγινε παιδιά....Στην υγειά σας. -Πολύ ωραίο και πρωτότυπη διακόσμηση Κώστα,συμφωνείς Γιώργο;Ξέρεις απ έξω δεν καταλαβαίνει κάποιος ότι είναι μαγαζί, είναι σαν σπίτι. -Συμφωνώ. -Ναι,η αλήθεια είναι ότι ακόμα δεν το έχω ολοκληρώσει όπως θα ήθελα. -Μέσα όμως είναι πολύ ωραίο. -Είναι σαν να μπαίνει κανείς σπίτι του.Τα ποτήρια που μας σερβίρετε είναι λες και τα έφερες απ το σπίτι σου.Βλέπω και τα φλιτζάνια του καφέ,κανονικό νοικοκυριό. -Του σπιτιού μου είναι Ηλία. -Σοβαρά τώρα; -Ναι,και εδώ που καθόσαστε είναι η κουζίνα του σπιτιού μου. -Μα πως γίνεται αυτό;Βλέπω και δωμάτια ξεχωριστά.Κάθετε κόσμος μέσα; -Ηλία,μπορείς να πας να δεις,ναι,έχει κόσμο. -Αααα,μα εδώ είναι σαν να κάθετε κάποιος στο σαλόνι του σπιτιού του.Είναι και γεμάτο κόσμο. Καναπέδες,μπουφές,πολυθρόνες,πουφ και παντού τραπεζάκια.Απίστευτο,πίνουν σε φλιτζάνια που θα μπορούσε να έχει κανείς στο νοικοκυριό του,κουταλάκια ίδια, έχει και τηλεόραση. Συγγνώμη για την αδιακρισία ρε συ Κώστα αλλά μέχρι και φωτογραφίες σε κορνίζες έχεις.Σε αναγνωρίζω, είσαι εσύ. -Ναι,εγώ,η γυναίκα μου και το παιδί μου.Οι γονείς μου στην άλλη κορνίζα. -Κώστα,καταπληκτική η ιδέα σου θα έλεγα,πρωτότυπη αν και λίγο παράξενη θα έλεγα. -Σ ευχαριστώ Ηλία,έλα,έχει και άλλα δωμάτια. -Για δες,μια κρεβατοκάμαρα που έχει μετατραπεί σε ξαπλώστρες,απέναντι τηλεόραση,κομοδίνα,λαμπατέρ στα κομοδίνα,ακόμα και ντουλάπα έχει,απίστευτο.Πραγματικά όμως είναι τόσο ωραία διακοσμημένο που δεν ενδείκνυται μόνο για ζευγαράκια,το έχεις κάνει πολύ προσεγμένο. -Με βοήθησε και η γυναίκα μου η αλήθεια είναι.Έλα να σε πάω και στο δίπλα δωμάτιο. -Μα εδώ είναι ένα κανονικό παιδικό δωμάτιο. -Ναι,και αυτά τα παιδάκια που βλέπεις είναι των οικογενειών έξω. -Εδώ έχει τα πάντα,να ζωγραφίσουν, να παίζουν,νομίζεις ότι είναι σπίτι τους. -Ναι,δεν είναι πολύ μεγάλο τα δωμάτιο αλλά αρκετά πρακτικό.Θέλω να πιστεύω ότι θα έχω κίνηση,αν και συνοικιακό και θα μεταδοθεί από στόμα σε στόμα εδώ στη γειτονιά που όπως είδα είναι αρκετά πυκνοκατοικημένη. -Ξέρεις Κώστα εγώ είμαι δημοσιογράφος και θα σου πρότεινα αν θες να το διαφημίσουμε με κάποιο τρόπο. -Δημοσιογράφος;Εεεε....καλύτερα όχι ακόμα γιατί δεν το έχω ολοκληρώσει εξωτερικά, δεν χρειάζεται,σ ευχαριστώ για την καλή σου πρόθεση.Συγγνώμη τώρα πάω να πάρω παραγγελία γιατί είμαι και μόνος μου. -Τι έπαθε ρε συ Ηλία και αναστατώθηκε έτσι ο τύπος; -Δεν ξέρω,αν και περίεργος τύπος, φαίνεται καλό παιδί,αλλά σαν να κρύβει κάτι.Πήγαινε ρίξε και εσύ μια ματιά στα άλλα δωμάτια,θα εντυπωσιαστείς Γιώργο,σαν κανονικό σπίτι. -Κώστα,η τουαλέτα που είναι; -Δίπλα απ το παιδικό δωμάτιο,θα δείς και πλυντήριο μέσα,χαχα. -Έλα ρε φίλε,πλάκα μου κάνεις! -Πήγαινε,θα το διαπιστώσεις και μόνος σου. -...Εντάξει,γέλαγα μόνος μου ρε συ Κώστα,καταπληκτικό και το décor ακόμα και στην τουαλέτα,μέχρι και λεκάνη για να απλώνεις ρούχα έχεις.Γενικά έχεις εξαιρετικές λεπτομέρειες,απ έξω δεν το καταλαβαίνει κανείς ότι θα μπεί μέσα σε bar και θα είναι σαν να βλέπει σχεδόν το ίδιο του το σπίτι.Εντυπωσιάστηκα. -Σ ευχαριστώ Ηλία. -Εντωμεταξύ να σου πω ότι μ αρέσει πάρα πολύ που κάθομαι στην υποτιθέμενη κουζίνα σου και απέναντι έχει αυτή την τεράστια βιβλιοθήκη.Θα μπορούσες να την έχεις και στο σαλόνι,αλλά καλύτερα εδώ,γιατί εντυπωσιάζεται ο πελάτης που θα μπεί και είναι το πρώτο πράγμα που αντικρίζει. -Ηλία σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια,να κεράσω ακόμα ένα ποτό εσένα και τον φίλο σου; -Γιώργο,θές άλλο ποτό; -Όχι,ευχαριστώ.Λοιπόν Κώστα εντυπωσιακό το décor σου όντως. -Σ ευχαριστώ πολύ και εσένα Γιώργο για τα καλά σου λόγια. -Λοιπόν Κώστα θα ξανά έρθουμε,θα πω και της γυναίκας μου να έρθει και σε όσους ξέρουμε στη γειτονιά θα το λέμε,έτσι Γιώργο; -Ναι φυσικά. -Παιδιά σας ευχαριστώ πολύ. -Λοιπόν,πες μας τι χρωστάμε, ήρθε η ώρα να φύγουμε αύριο δουλεύουμε και εμείς. -12 ευρώ. -Κράτα 20,μας περιποιήθηκες και με το παραπάνω. -Ηλία να είσαι καλά. -Α Κώστα,αλήθεια, από που μας έρχεσαι;Γιατί δεν είσαι της περιοχής. -Ε,από επαρχία. -Από επαρχία; -Εντυπωσιακό.Αν επιτρέπεις από που συγκεκριμένα; -Από Χαλκίδα. -Α,όχι και τόσο μακριά αλλά περίεργο που ήρθες στο κέντρο της Αθήνας σε μια γειτονιά πολυσύχναστη βέβαια αλλά που δεν παύει να είναι γειτονιά.Συγγνώμη για τις ενοχλητικές ίσως και αδιάκριτες ερωτήσεις αλλά έχεις κάποιον γνωστό εδώ; -Έεεεε,έχω μια θεία αλλά δεν είναι από τη περιοχή εδώ. -Εντάξει Κώστα,συγγνώμη και πάλι αν σε αναστάτωσα σε κάτι. -Οχι Ηλία μου,κανένα πρόβλημα. -Καλό βράδυ. -Καλά ρε συ Γιώργο,κάτι μου φαίνεται ότι του συμβαίνει αυτού του ανθρώπου. -Το μόνο σίγουρο,αλλά οκ τι να κάνουμε εμείς γι αυτό; -Τίποτα,απλά εντυπωσιάστηκα με όλο αυτό μέσα που είδα και απ τον ίδιο όπως μιλούσε.Και αυτή η βιβλιοθήκη,καταπληκτική,λες και την έφερε απ το σπίτι του. -Παρατήρησες,ήταν μόνος του.Καλά,ολόκληρη καφετέρια δεν θέλει έναν άνθρωπο για βοήθεια; -Ναι έχεις δίκιο,περίεργο.Ίσως όμως επειδή είναι αρχή να θέλει να το δουλέψει λίγο μόνος του, μπορεί να μη βγαίνει ακόμα. -Τις είδες τις κορνίζες;Εντυπωσιάστηκα,είχε την οικογένειά του,η κορούλα του μωράκι 1 χρονών,κούκλα. -Μια χαρά,εμείς πάντως βρήκαμε στέκι κοντά στο σπίτι μας.Να τον στηρίξουμε τον άνθρωπο,να το πούμε και σε άλλους στη δουλειά Ηλία. -Θα το πω και στη Μαρία να έρθουνε για καφέ με την Ελένη,άντε καλό βράδυ,τα λέμε φίλε. -Καλό βράδυ,χαιρετίσματα στην Ελένη. -Ευχαρίστως και εσύ στη Μαρία. -Καλώς τον,πως περάσατε; -Καλά Μαρία,αν σου πω ότι είναι το πιο καταπληκτικό μαγαζί που έχω πάει δεν θα το πιστέψεις. -Πλάκα μου κάνεις. -Καμία πλάκα,είναι λες και μπαίνεις σε ένα σπίτι,έχει απο το νοικοκυριό,πιάτα,ποτήρια τα πάντα,μέχρι και όλα και τα δωμάτια που έχουν σε ένα σπίτι.Υπνοδωμάτιο με ωραίο décor διαμορφωμένο για να κάτσει αξιοπρεπώς μια οικογένεια,καναπές,καρέκλες,παιδικό δωμάτιο,στο μπάνιο μέχρι και πλυντήριο είχε,χαχαχα,απίστευτο; -Μα τι λές τώρα;Μου περιγράφεις ένα κανονικό σπίτι. -Μέχρι και βιβλιοθήκη έχει.Εκεί που εντυπωσιάστηκα όμως πιο πολύ ήταν που πάνω σε ένα μπουφέ έχει κορνίζες με τη γυναίκα του και το 1 χρονών παιδί του και τους γονείς του. -Με ξενάγησε σε όλα τα δωμάτια,πολύ ευγενικός, αλλά κάτι σαν να συμβαίνει γιατί αναστατώθηκε όταν του είπα ότι είμαι δημοσιογράφος και αν ήθελε να κάναμε διαφήμιση στο μαγαζί του.Μου είπε ότι προτιμάει να μαζέψει κόσμο από τη γειτονιά και ότι ακόμα δεν το έχει έτοιμο απέξω,οπότε και δεν θέλει να το διαφημίσει. -Καλά,σ αυτό έχει ένα δίκιο ρε συ Ηλία,απ έξω δεν καταλαβαίνεις ότι είναι μπάρ. -Πάντως όταν ρωτήσαμε από που είναι μας είπε απο επαρχία ,απ τη Χαλκίδα.Άρα ίσχυε και αυτό που λέγανε εδώ οι γείτονες ότι αυτή η πλατφόρμα ανήκει σε κάποιον απ τη Χαλκίδα.Έχει μια θεία εδώ στην Αθήνα αλλά όχι στην περιοχή είπε. -Καλά ρε συ Ηλία,από ανάκριση τον περάσατε τον άνθρωπο. -Τι ανάκριση,συζήτηση κάναμε,με συμπάθησε κιόλας.Να τον στηρίξουμε πάντως,να πηγαίνουμε εκεί για καφέ. -Θα πάω την Παρασκευή με την Ελένη.Κάνει και delivery; -Α,δεν ρωτήσαμε αν και μόνος του ήταν μέσα,ούτε υπάλληλο είχε. -Αλήθεια;Περίεργο αυτό.Κρίμα αν δεν έχει delivery πάντως,η τράπεζα είναι 3 στενά πιο κάτω,θα μπορούσα να το έλεγα στους συναδέλφους να παραγγέλνουμε από εκεί καφέ. Τέλοσπάντων,Τετάρτη σήμερα,αύριο θα πάρω την Ελένη να πάμε για ποτό την Παρασκευή βράδυ. Την επόμενη μέρα... -Έλα Ελένη,λοιπόν την Παρασκευή το βράδυ θα σε πάω σε ένα καινούργιο μπαράκι που άνοιξε στη γωνία Μυτιλήνης και Χίου,σχεδόν κάτω απ το σπίτι μας. -Α,ωραία,θα πάμε όμως μετά τις 10 γιατί έχω μια υποχρέωση νωρίτερα. -Ναι,μην ανησυχείς,εννοείται. -Τέλεια,τα λέμε το βράδυ. -Έλα Μαρία,τώρα ξεκινάω απ το σπίτι,συγγνώμη θα αργήσω 10 λεπτά. -Δεν πειράζει,μην ανησυχείς,κανένα πρόβλημα,πάω εγώ σιγά-σιγά και έλα.Άλλωστε θα πάω με τα πόδια,είναι πολύ κοντά απ το σπίτι μας. -Έγινε,δεν θα αργήσω και εγώ. -Καλησπέρα,είστε ο Κώστας; -Ναι,ποιά είστε; -Είμαι η γυναίκα του Ηλία,που ήρθε προχθές... -Α,ναι ναι,κατάλαβα,παρακαλώ καθίστε. -Περιμένω και μια φίλη μου,θα καθίσουμε στο υπνοδωμάτιο αν δεν σας πειράζει,έμαθα ότι το μαγαζί σας είναι σαν σπίτι,δηλαδή εγώ ήδη νιώθω σαν στο σπίτι μου που λένε.Να φανταστείτε έξω παρατήρησα ότι έχει και κουδούνι,Λιανός Γιάννης έλεγε,και λέω μήπως πρέπει να το πατήσω;Και γέλασα μόνη μου. -Κουδούνι έχει έξω; -Ναι αλλά δεν φαίνεται σχεδόν καθόλου γιατί είναι στην γωνία με τον κάτω δρόμο στη Χίου,ενώ η είσοδός σας φαίνεται ξεκάθαρα είναι από εδώ στη Μυτιλήνης.Εγώ όμως επειδή ήρθα με τα πόδια είπα να δω λίγο και απέξω το μαγαζί σας γιατί ο Ηλίας εντυπωσιάστηκε. Μα τι πάθατε,εσείς χλωμιάσατε. -Με συγχωρείτε για λίγο. -Παρακαλώ,δεν υπάρχει πρόβλημα. -Ελένη,καλώς την μου,εδώ είμαι. -Καλά ακόμα δεν κάθισες; -Μιλούσα με τον κύριο που είχε το μαγαζί,είδες που σου έλεγα πόσο εντυπωσιακό είναι; -Πραγματικά,σαν σπίτι. Εντωμεταξύ, απο έξω όντως δεν φαίνεται για μαγαζί. Α,ξέρεις που πάρκαρα;Στη Χίου,πρώτη φορά βρίσκω πάρκινγκ τόσο κοντά. -Παρασκευή,11 η ώρα και βρήκες στη Χίου,να το πούμε στον Ηλία να το γράψει στις εφημερίδες,χαχαχαχα. -Άκου να σου πω τι έπαθα,την ώρα που κατέβαινα ένας κύριος κάτι ξήλωνε έξω απ τη γωνία του μαγαζιού και μια κυρία με ένα μωρό ήταν δίπλα του.Ήταν και λίγο σκοτεινά και δεν κατάλαβα καλά τι έγινε.Μόλις όμως με αντιλήφθηκαν σαν να αναστατώθηκαν και η γυναίκα μπήκε βιαστικά μέσα πάλι. -Αλήθεια τώρα;Μα δεν έχει είσοδο απο εκεί,μόνο από τη Μυτιλήνης. -Κάνεις λάθος ,μπήκε απ την είσοδο της Χίου,εκτός και αν ήταν φάντασμα και διαπέρασε αόρατη την πόρτα,χαχαχα -Χμμμ...με κοροιδεύεις ε; -Ε,μα τώρα με αυτά που μου λές....Έλα λέγε,που θες να κάτσουμε; -Περίμενε λίγο να έρθει και ο κ.Κώστας που έχει το μαγαζί,α νάτος,τον βλέπω απο μακριά. -Αυτός ήταν που ξήλωνε κάτι έξω που σου είπα,είμαι σίγουρη,τον αναγνώρισα από το μωβ πουκάμισο. -Με συγχωρείτε για την καθυστέρηση, θυμήθηκα ότι είχα αφήσει το παράθυρο του αυτοκινήτου μου ανοιχτό.Παρακαλώ που θέλετε να καθίσετε; -Θα θέλαμε να καθίσουμε στο υπνοδωμάτιο το παιδικό. -Μα εκεί είναι για παιδιά. -Δεν πειράζει,εμείς θέλουμε να νιώσουμε για λίγο πάλι παιδιά κ.Κώστα.Ο Ηλίας μου είπε τα καλύτερα λόγια για εσάς. -Ξέρετε,το παιδικό δωμάτιο το κλείνω τέτοια ώρα γιατί σκέφτομαι πως δεν υπάρχει κάποιος να έρθει οικογενειακά στις 11 η ώρα. -Ναι,δεν έχετε άδικο,αλλά ο άντρας μου προχθές μου είπε ότι μέσα είχε παιδάκια. -Ναι,ο Ηλίας ήταν οριακά λίγο πρίν φύγουν,ήταν δυο οικογένειες εδώ και εκείνη την ώρα ετοιμαζόντουσαν να φύγουν,περίπου 10 και 30 το βράδυ. -Εντάξει την επόμενη ίσως φορά. -Ελένη,πάμε να κάτσουμε στο μπουφέ; -Ναι,πάμε. -Τι θα θέλατε να σας φέρω; -2 ποτήρια κόκκινο κρασί ημίγλυκο. -Παρακαλώ, περάστε και καθίστε στο μπουφέ. -Ρε συ Μαρία,γιατί μίλαγες έτσι στον άνθρωπο,σαν να του κάνεις ανάκριση; -Σταμάτα,θα σου εξηγήσω άλλη ώρα. -Α,ευχαριστούμε,τι περιποίηση είναι αυτή,ξηροί καρποί,πατατάκια,ποικιλία αλλαντικών! -Αλίμονο, τον συμπάθησα πολύ τον Ηλία προχθές που ήρθε με τον φίλο του,να μην περιποιηθώ τη γυναίκα του και την φίλη της; -Σας ευχαριστούμε πολύ. -Ρε συ Μαρία,όση ώρα μιλάγατε,κοίταγα τις κορνίζες και νομίζω ότι η γυναίκα που είδα έξω με το μωρό είναι η ίδια με τις φωτογραφίες. -Έτσι ε; -Θα μου εξηγήσεις τι συμβαίνει; -Θα σου πω από την αρχή την ιστορία που ήρθε και ο Ηλίας,άκου λοιπόν...... -...Τι λές ρε συ;Νομίζω ότι ο Ηλίας καλά είχε καταλάβει απ την αρχή ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά. -Έχω μια ιδέα,θα πάρουμε την απόδειξη,που θα έχει τα στοιχεία να δω μέσω της τράπεζας τι συμβαίνει.Βέβαια,θέλω να είμαι προσεχτική γιατί υπάρχουν και τα προσωπικά δεδομένα,αλλά θεωρώ πως δεν είναι καμιά γιάφκα πίσω απ όλο αυτό.Κάτι άλλο συμβαίνει σ αυτό τον άνθρωπο.Συμφωνείς Ελένη; -Συμφωνώ Μαρία,κάντο και μην το λες πουθενά. -Λοιπόν κ.Κώστα πολύ ωραίο το μαγαζί σας,να πληρώσουμε; -10 ευρώ είναι παρακαλώ,ορίστε και η απόδειξη. -Κρατήσετε 20,και καλές δουλειές.Ευχαριστούμε και για την περιποίηση. -Α,σας ευχαριστώ πολύ,καλό σας βράδυ. -Α,κ.Κώστα,μήπως κάνετε delivery καφέδες;Ρώτησα και τον Ηλία αλλά δεν ήξερε να μου πει -Δυστυχώς όχι,το μαγαζί ανοίγει μετά τις 5 το απόγευμα,λειτουργεί πιο πολύ σαν bar. -Έχετε όμως και καφέδες και παιδικό δωμάτιο για τις οικογένειες. -Ναι,δεν είναι ανοιχτό κάθε μέρα,Τετάρτη και Παρασκευή το παιδικό δωμάτιο. -Κρίμα,η τράπεζα που δουλεύω είναι 3 στενά πιο κάτω.Βέβαια, μου είπε και ο Ηλίας ότι μόνος σας το δουλεύεται προς το παρόν. -Ναι ισχύει,ε ακόμα είναι 2 μήνες που το έχω,ας περάσει λίγο ο καιρός και θα δούμε. -Καλό σας βράδυ,και πάλι ευχαριστούμε. -Καλά Μαρία,έχεις δίκιο και εσύ και ο Ηλίας ,κάτι σοβαρό συμβαίνει εδώ.Ο άνθρωπος ήταν φοβισμένος όταν του μιλούσες αλλά πολύ ευγενικός.Προσπαθούσε να κρύψει το άγχος του. -Κοίτα την απόδειξη,Κωνσταντίνος Λιανός,το ξέρεις ότι αυτό που ξήλωνε έξω όταν ήρθες ήταν ένα κουδούνι με όνομα Ιωάννης Λιανός; -Τι να συμβαίνει άραγε ρε συ Μαρία,ένα μπάρ στη μέση του πουθενά φτιαγμένο λες και είναι σπίτι,με ένα κουδούνι σε άλλο όνομα,από κάποιον κύριο που τυχαία βρέθηκε απ την επαρχία εδώ,και μία γυναίκα με ένα παιδί να μπαίνουν απ την πίσω πόρτα σαν τους κλέφτες.Ολόκληρο μαγαζί το έχει μόνος του και το ανοίγει μετά τις 5 αλλά έχει και καφέ.Περίεργα πράγματα,όντως. Έλα να σε πάω σπίτι με το αμάξι μην περπατάς μέσα στη νύχτα. -Σ ευχαριστώ Ελένη μου...λοιπόν, καλό Σαββατοκύριακο. -Καλό Σαββατοκύριακο,τα λέμε τη Δευτέρα στη δουλειά. -Ηλία,ξύπνιος είσαι; -Μμμμ...το ξενυχτήσαμε έτσι;Πως σου φάνηκε; -Ηλία,αρχικά να σου πω ότι είχες δίκιο για όλα. -Ποιά όλα; -Για το μαγαζί και όλα τα υπόλοιπα.Άκου να δείς τι έγινε..... -Τι λές τώρα;Από την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι κάτι περίεργο συμβαίνει.Δεν θέλω και εγώ να πιστέψω ότι κάτι περίεργο και επικίνδυνο συμβαίνει αλλά θα πρέπει αν όντως πρώτον συμβαίνει κάτι να το προλάβουμε ,πριν μας προλάβει εκείνο,αλλιώς δεύτερον, να βοηθήσουμε την κατάσταση αν κάτι συμβαίνει στον άνθρωπο. -Θες να πάμε μαζί το Σαββατοκύριακο για ποτό; -Νομίζω ότι τον αγχώσαμε τον Κώστα,φαίνεται καλό παιδί Μαρία,οικογενειάρχης.Ας κινηθούμε διακριτικά και οι δυο απ την πλευρά μας και τη Δευτέρα θα κάνουμε αυτά που είπαμε. -Ναι,έχεις δίκιο. ... -Ηλία,δεν θα το πιστέψεις,δεν θέλω να πω κάτι απ το τηλέφωνο,έχω νέα,θα τα πούμε το απόγευμα σπίτι. -Σοβαρά,πες μου μόνο αν είναι καλό ή κακό. -Μην ανησυχείς δεν είναι θέμα καλού ή κακού,δεν είναι κακοποιό στοιχείο ο άνθρωπος,παιδεύτηκα αλλά άλλο ανακάλυψα.Θα στα πω αναλυτικά από κοντά. -Εντάξει,τα λέμε το απόγευμα. ... -Λοιπόν,άκου να δείς τι γίνεται.Ο Ιωάννης Λιανός είναι ο πατέρας του Κωνσταντίνου Λιανού,στη Χαλκίδα είχαν ένα σπίτι οι άνθρωποι το οποίο και τους το έκανε κατάσχεση η τράπεζα επειδή δεν μπορούσαν να πληρώνουν την δόση του στεγαστικού δανείου και βγήκε στον πλειστηριασμό.Το σπίτι το έχασαν,έτσι αναγκάστηκαν να μείνουν μαζί με τους γονείς τους.Ο πατέρας του είχε υποθέτω Ηλία, αυτό το λυόμενο και αποφάσισαν αναγκαστικά να ζήσουν όλοι μαζί.Ηλία καταλαβαίνεις,το μπαρ,είναι το σπίτι τους!Αν συνδέσεις όλα τα κομμάτια,το κουδούνι,η γυναίκα με το μωρό,η ταραχή του Κώστα όταν είπες ότι είσαι δημοσιογράφος,η Ελένη που είδε τη γυναίκα με το παιδί,η διακόσμηση μέσα,ε,δεν θέλει και πολύ εξυπνάδα.Έμαθα ωστόσο από άλλη υπηρεσία ότι ο Κώστας είναι άνεργος και είναι παντρεμένος με παιδί.Τι άλλο θέλουμε για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι αυτός ο άνθρωπος έμεινε χωρίς σπίτι και προκειμένου να μη ρεζιλευτεί στην κοινωνία της επαρχίας έφυγε; Κάνει το σπίτι του μπαρ και όταν φεύγουν οι πελάτες κοιμάται μια οικογένεια εκεί! -Χριστέ μου,τι ζει ο κόσμος.Μαρία,πρέπει να τον βοηθήσουμε τον άνθρωπο,φαίνεται αξιοπρεπέστατος οικογενειάρχης.Δεν γίνεται να ζήσει έτσι το υπόλοιπο της ζωής του. -Λοιπόν, θα ζητήσω να κινηθεί νομική διαδικασία,το σπίτι έχει μπει σε πλειστηριασμό αλλά εκκρεμεί ακόμα.Νομίζω ότι έφυγε για να μην τον κυνηγάνε και οι κλητήρες εκτός το ρεζιλίκι. -Μπράβο ναι,και μετά θα του μιλήσουμε και θα τον βοηθήσουμε να βγάλει άκρη,θα το δημοσιεύσω με τη σύμφωνη γνώμη του και θα ζητήσουμε βάσει της σημερινής του κατάστασης,άνεργος κτλ να γίνει άρση και “κούρεμα” δανείου. -Ναι,Ηλία πρέπει να κινηθούμε σύντομα,ο άνθρωπος και η οικογένειά του υποφέρουν.... Πέρασαν 2 μήνες έτσι...... Ο Ηλίας και η Μαρία πήγαιναν τακτικά στο μπάρ. Ποτέ ο Κώστας δεν προσέλαβε υπάλληλο,ποτέ δεν το έφτιαξε απ έξω και ποτέ δεν το άνοιξε πριν τις 5. Παρολ' αυτά,το μαγαζί μάζευε κόσμο.Ο Κώστας πάντα ευχαριστούσε τον Ηλία και τη Μαρία για την υποστήριξη και είχαν γίνει φίλοι.Έτσι ένα απόγευμα του αποκάλυψαν όλη την αλήθεια που ήξεραν και συμφώνησαν να προχωρήσουν.Ο Κώστας γύρισε την βιβλιοθήκη και πίσω είδαν ένα δωμάτιο με την γυναίκα του το παιδί του και τον πατέρα του.Συγκινημένοι όλοι τους, τους ευχαρίστησαν.Έπειτα από 1 μήνα έγινε το δικαστήριο το οποίο και έκρινε ένα σεβαστό “κούρεμα” στο δάνειο.Το μαγαζί είχε πάει καλά και ο Κώστας μπόρεσε και ξεχρέωσε ένα μικρό ποσό που όφειλε πλέον στην τράπεζα. Πούλησε το σπίτι του στη Χαλκίδα,αγόρασε ένα στην Αθήνα και κράτησε το μπάρ στη γωνία.Με τον Ηλία και την Μαρία έγιναν οι καλύτεροι φίλοι. Ο Κώστας άνοιξε το μαγαζί απ το πρωί,προσέλαβε προσωπικό,ζούσε αξιοπρεπέστατα με τη σύζυγό του, το παιδί τους και τον πατέρα του στο νέο του σπίτι. Με τον Ηλία και την Μαρία έγιναν κουμπάροι, τους βάφτισαν το δεύτερο παιδί. Το μπαρ στη γωνία Μυτιλήνης και Χίου έγινε πασίγνωστο,μαζί και η ιστορία του Κώστα και της οικογένειάς του από τον Ηλία. Ο Κώστας δεν άλλαξε ποτέ τον χαρακτήρα του,αντιθέτως μετά από αυτό εκτίμησε τους ανθρώπους ακόμα περισσότερο.Όσο για τον Ηλία και την Μαρία απέκτησαν τους καλύτερους φίλους και κουμπάρους. Καμιά φορά νομίζουμε ότι η ζωή μας στέλνει παραπάνω δυσκολίες από αυτές που αντέχουμε,μπορεί...καμιά φορά όμως μας στέλνει και τους κατάλληλους ανθρώπους στην κατάλληλη στιγμή!

Αθανασία Παπαδοπούλου -26/4/2020