Έτοιμο το διαστημικό λεωφορείο ηλιοτρόπιο για το ταξίδι στο χρόνο, έτοιμη και η νέα σου ζωή ,αυτή που είχες ευχηθεί να ζήσεις. Η τέλεια, η φανταστική, η ονειρεμένη, η ανεπανάληπτη, η υπέροχη! Επιβιβάσου, το ταξίδι ξεκινάει!
Πάμε να φύγουμε απ΄ αυτόν τον κόσμο και να πάμε στον σύγχρονο κόσμο, που δεν είναι τυραννισμένος, φοβισμένος, ανήσυχος, τρομαγμένος, πανικοβλημένος, που ένα κουμπί θα σου κάνει "εύκολη" τη ζωή... e-banking, e-food, e-shop.
Πάμε στον κόσμο που δεν έχει εικόνες εφιαλτικές, τραυματικές, εικόνες πόνου και απελπισίας, που δεν νοσεί, που δεν πεθαίνει καθημερινά από αρρώστιες, που δεν "πεθαίνει" από μοναξιά! Πάμε εκεί που όλα φαντάζουν τέλεια.
Πάμε να φύγουμε απ΄ το σκοτάδι, τα εγκλήματα, τους πολέμους! Πάμε να φύγουμε απ΄ τη ζωή που κάθε μέρα σε κρίνουν, σε "κλωτσούν" και στο τέλος σε πετούν στο καλάθι των αχρήστων επειδή δεν είσαι ικανός για τίποτα, επειδή η κοινωνική ανισότητα έχει αντικαταστήσει τη φτώχεια. Πάμε να φύγουμε απ΄ αυτόν τον κόσμο που «Είναι στη φύση των ανθρώπων, πιότερο να ποδοπατούν εκείνον που έπεσε.» (Είχε πει ο Αισχύλος).
Πάμε;
Ένας άνθρωπος είχε μια ερώτηση :
- Εκεί που θα πάμε έχει ανθρώπους;
Όλοι γέλασαν και γύρισαν και τον κοίταξαν. Μα σε ποιόν απευθυνόταν, αφού όλα είχαν προγραμματιστεί με ένα κουμπί και η οθόνη του διαστημικού λεωφορείου έδειχνε 30 δευτερόλεπτα για απογείωση. Ξαφνικά η οθόνη σταμάτησε μπλόκαρε γιατί δεν αναγνώριζε την ανθρώπινη φωνή!
Ο άνθρωπος φώναξε:
-Θέλω να κατέβω δεν θέλω τον σύγχρονο κόσμο. Σε αυτόν τον κόσμο βρεθήκαμε για κάποιο λόγο! Η ανθρωπότητα έχει ανάγκη να συνδεθεί με την ιστορία της, μια γρήγορη ματιά στο παρελθόν μπορεί να φωτίσει το σήμερα! Κοιτώντας το παρελθόν κατανοούμε τα λάθη και την ευθύνη μας και βρίσκουμε αποθέματα για να βαδίσουμε στο μέλλον! Άνθρωποι ακούτε;
Τις παλιές εποχές η σχέση του ανθρώπου με τα ζώα ήταν στενή. Η κότα έδινε το αυγό. Η κατσίκα το αγνό της γάλα. Το γαϊδουράκι το χρησιμοποιούσανε για τις μετακινήσεις και τις μεταφορές.
Τώρα, δεν μπορείς να έχεις κότα, θα σε φορολογήσουν, δεν μπορείς να έχεις κατσίκα γιατί είσαι στο διαμέρισμα και σου δώσανε και δωρεάν γάλα απ΄ το συσσίτιο. Στα δώσαν όλα έτοιμα και έπονται χειρότερα.
Τώρα, όλοι έχουμε ταμπέλα, του ρατσιστή, του ομοφυλόφιλου, του βίγκαν, της φεμινίστριας, του φασίστα, του κουμουνιστή, του αντίχριστου, της θεούσας, του αναρχικού, του μαλάκα, ναι ρε του μαλάκα!
Κατεβείτε όλοι κάτω περνάει η ζωή με άλλο λεωφορείο τρέξετε να κάνουμε ωτοστόπ μπας και προλάβουμε ρε μαλάκες και σώσουμε κάτι απ΄ αυτόν τον κόσμο, όχι για εμάς που τον καταντήσαμε έτσι αλλά για τη νέα γενιά. Τρέξτε ρε .
Μπορούμε να συμβάλουμε σε ένα καλύτερο κόσμο με κέντρο τον σεβασμό στην ζωή και την ανάδειξη αυτής ως υπέρτατης αξίας. Αν αυτό γίνει τότε σε αυτό τον κόσμο δεν χωρά η φτώχεια, ο πόλεμος η απληστία και η αλαζονεία η οποία καταστρέφει διαρκώς χωρίς κανένα σημάδι συμπόνιας και ανησυχίας.
Τι θέλετε να ζείτε ασφυκτικά με τον φόβο; Δεν βλέπετε πως αντανακλάται στους νέους η δική μας αυτοκαταστροφική πορεία;
- Ρε βλάκα πας καλά; Σε ποιόν απευθύνεσαι;
Ο άνθρωπος άνοιξε τα μάτια του και είδε ένα υπέροχο τοπίο μπροστά του, με ζώα , ανθρώπους αγκαλιασμένους. Είδε αγάπη, καλοσύνη, ομορφιά, είδε μια κάμπια να γίνεται σιγά σιγά πεταλούδα, είδε ανθρώπους ντυμένους με απλά ρούχα, χαμογελαστούς. Είδε λίμνες, ποτάμια, πουλιά .
Κανένας δεν μπορούσε να τον δει και να τον ακούσει. Ξαφνικά ένα αμάξι απ΄ αυτά τα παλιά πέρασε από μπροστά του, ο άνθρωπος έτρεξε και έκανε ωτοστόπ.
Που είμαι; φώναξε, θέλω να με πας πίσω στη ζωή μου!
Ένας έφηβος πέρασε φευγαλέα από δίπλα του και είπε:
- Mαμά τελικά υπάρχει παράδεισος και ευτυχώς ήρθα και σε βρήκα, μου το είπαν και στη γη, θα βρεις τη μαμά σου τώρα που είναι άγγελος και θα είστε για πάντα μαζί!
- Μαμάκα μου πόσο χαίρομαι που σε βλέπω...Εκείνα τα παιδιά στο σχολείο συνέχεια με κορoϊδευαν.
Ο άνθρωπος τότε συνειδητοποίησε ότι βρέθηκε στον παράδεισο!
Ποια είναι τελικά όμως η αλήθεια; Αυτός ο άνθρωπος μεγάλωσε στην παλιά εποχή , τότε που η κότα έδινε το αυγό; Στην τωρινή εποχή, του βίγκαν, του φασίστα, δηλαδή την εποχή της "ταμπέλας"; Είχε πεθάνει και δεν το ήξερε; Τρελάθηκε και βιάστηκε να εκσυγχρονιστεί με ένα κουμπί; Μήπως δεν είναι άνθρωπος; Υπάρχει ευτυχισμένη και τέλεια ζωή;
Καμία απ΄ αυτές τις ερωτήσεις δεν χρειάζεται να απαντήσουμε. Η ερώτηση είναι μια:" Ποιος είμαι και τι κάνω;".
Λοιπόν βρες τρόπο να κατέβεις απ΄ το διαστημικό λεωφορείο, αντιστάσου στο "e "και το κλικ και ανέτρεξε στο παρελθόν για λίγο σαν να οδηγάς ένα αμάξι και να κοιτάς απ΄ τους καθρέφτες του. Μην εξαρτιέσαι απ΄ τις σκέψεις σου γιατί μπορεί να βρεθείς στον άλλο κόσμο, και κάνε γρήγορα ωτοστόπ γυρνώντας στην τωρινή σου ζωή, ναι αυτή με τις "ταμπέλες" και τους μαλάκες. Μείνε εδώ, να παλέψεις, να αγωνιστείς, είσαι υποχρεωμένος να μείνεις όρθιος!
Η δύναμη βρίσκεται μέσα μας και μας καλεί να την ανακαλύψουμε, μην κλείνουμε τα αυτιά μας !
Ο έφηβος προσπαθεί να μας τραβήξει την προσοχή. Συμπονέστε ρε μαλάκες τα λάθη του νέου, τις αποτυχίες του και την άγνοιά του. "Λιώστε" το φόβο και το μίσος και δείξτε του εσείς που ξέρετε ποιοι είστε και τι κάνετε το σωστό μονοπάτι!
Και αν μέχρι τώρα κάνατε λάθη μπορείτε να τα διορθώσετε.
Κατεβείτε και κάντε ωτοστόπ στη ζωή...
Αθανασία Παπαδοπούλου
23-1-2024
