Οι πόρτες

 Η Ελένη μόλις γυρίζει απ τη δουλειά εξουθενωμένη ανοίγει την πόρτα και μπαίνει στο σπίτι της.Τα δυο της παιδιά τρέχουν στην αγκαλιά της και εκείνη λέει: 

-Μισό λεπτό να κλείσω την πόρτα αγάπες μου,εδώ μέσα είναι όλη μου η ευτυχία. 

Ο Νίκος δουλεύει σ ένα νοσοκομείο.Μόλις ανοίγει τη πόρτα του δωματίου των ασθενών βλέπει στο πρόσωπό τους ζωγραφισμένη την ελπίδα.Μια φορά ένας κύριος του είπε: 

-Κοίταγα το ρολόι και σκεφτόμουνα πότε θα πάει 7 να ανοίξει η πόρτα να μπει μέσα ο Νίκος.Μόλις ανοίγει η πόρτα γιατρέ μου νιώθω ότι γίνομαι καλά. 

Η Μαρία εργάζεται στο τηλεφωνικό κέντρο μιας εταιρείας τηλεπικοινωνιών.Μόλις άνοιγε την πόρτα την έπιανε δύσπνοια.Κοίταγε την αίθουσα μέσα και έβλεπε 50 άτομα μέσα σε “κουτιά” να δουλεύουν σαν ρομπότ,άλλοι χαμένοι στο διάστημα,άλλοι συγκεντρωμένοι μπροστά στον υπολογιστή,άλλοι σχεδόν ξαπλωμένοι στο γραφείο να βαριούνται.Μια μέρα την έπιασε ένα ξαφνικό άγχος,έτρεξε άνοιξε την πόρτα και μόλις βγήκε έξω ένιωσε ότι μπορεί να ξανά αναπνεύσει.

 Η Μαρία την επόμενη μέρα παραιτήθηκε απ τη δουλειά γιατί σκέφτηκε ότι η υγεία της είναι πιο σημαντική.Βρήκε μια δουλειά με λιγότερα λεφτά αλλά δεν πιεζόταν.

Έκλεισε μια πόρτα,άνοιξε μια άλλη,η διαφορά;Έσωσε τον εαυτό της από “αργό θάνατο”. 

Η Νίκη είναι δασκάλα σε νηπιαγωγείο,κάθε πρωί που ανοίγει την πόρτα του σχολείου είναι χαρούμενη γιατί ο χώρος είναι γεμάτος από παιδικές φωνές και γέλια.Είναι η χαρά της όλη τα παιδιά και θεωρεί τον εαυτό της τυχερό με το επάγγελμα που διάλεξε.

 Η Λένα κάθε μέρα μπαίνει στο μετρό.Μόλις κατεβαίνει τις κυλιόμενες και στέκεται μπροστά στο σταθμό Συγγρού-Φιξ η πόρτα ανοίγει,αλλά δεν χωράει μύγα να μπεί.Όλοι σπρώχνονται και στριμώχνονται αλλά η Λένα έχει άλλη λογική.Περιμένει το επόμενο,γιατί δεν χάθηκε ο κόσμος για 6 λεπτά.

Κάπως έτσι όταν η πόρτα ανοίγει πολλές φορές βρίσκει μέχρι και θέση να κάτσει.Γιατί όλα δεν θέλουν κόπο,θέλουν τρόπο.

 Η Ντίνα δουλεύει σε μπάρ.Τα βράδια όταν ανοίγει την πόρτα του μαγαζιού νομίζει ότι μπαίνει στο δεύτερο σπίτι της.Διασκεδάζει,είναι επικοινωνιακή με τους πελάτες,συνδιάζει τη δουλειά με τη διασκέδαση και περνάει καλά.Έτσι η δουλειά έχει γίνει ένα ευχάριστο μέρος της ζώης της. 

Ο Μιχάλης ζεί μόνος του.Του είναι πολύ δύσκολο να γυρίζει σπίτι γιατί ξέρει ότι δεν έχει κανέναν να τον περιμένει.Όταν ανοίγει την πόρτα,την ίδια στιγμή θέλει να την κλείσει και να φύγει τρέχοντας.Δουλεύει λίγες ώρες και θα ήθελε να περνάει χρόνο στο σπίτι του,αλλά ακόμα δεν έχει βρεί κάτι ενδιαφέρον να ασχοληθεί. Έτσι αποφάσισε να πάρει σκύλο.

Τώρα ο Μιχάλης ανυπομονεί να γυρίσει σπίτι γιατί ο σκύλος του κάνει μεγάλη χαρά όταν τον βλέπει.Έχει μάθει και ανοίγει ακόμα και την πόρτα και τρέχει στην αγκαλιά του.

 Η Καίτη πρόσφατα τσακώθηκε με το αγόρι της.Ζούσαν μαζί και ένα απόγευμα της είπε ότι θέλει να χωρίσουνε,να τα μαζέψει και να φύγει.Η Καίτη μάζεψε τα πράγματά της και ήρεμα άνοιξε την πόρτα και έφυγε.Την έκλεισε με την ίδια ηρεμία δίνοντας οριστικό τέλος και η ίδια στο μυαλό της...ψέλισε “δεν θέλω να είμαι δίπλα σε κάποιον που δεν θέλει να είναι μαζί μου,σεβασμός και αξιοπρέπεια στον εαυτό μας”.

 Άκουσε το κλειδί της πόρτας να γυρίζει δυο φορές έντονα και νευρικά...στάθηκε λίγο πιο πέρα και σιγοψυθίρισε:”Κλείδωσε καλά γλυκέ μου και κλάψε κιόλας.

Aποφεύγουμε εύκολα αυτο που δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε,κλειδώνοντας την “πόρτα” με τα συναισθήματα”.

 Η γυναίκα του Ηλία πρόσφατα έφερε στον κόσμο το πρώτο τους παιδάκι.Ο Ηλίας είπε ότι αυτό που δεν θα ξεχάσει ποτέ ήταν όταν στο μαιευτήριο άνοιξε την πόρτα και αντίκρυσε το μωρό και τη γυναίκα του.Θυμάται ακόμα και την κίνηση στο πόμολο της πόρτας.

”Νόμιζα ότι η καρδιά μου θα σπάσει απο συγκίνηση και χαρά” είπε αργότερα στη γυναίκα του. 

Η Ελένη,ο Νίκος,η Μαρία,η Νίκη,η Λένα,η Ντίνα,ο Μιχάλης,η Καίτη,ο Ηλίας είμαι εγώ και εσύ.

Η ζωή μας, οι πόρτες.Η πόρτα μέσα μας και γύρω μας.Το άνοιγμα μπορεί να κρίνει την πορεία σου,το ίδιο και το κλείσιμο.Οι πόρτες έχουν και κυριολεκτική και μεταφορική σημασία. 

Η πόρτα του μετρό για τη Λένα κυριολεκτική,η πόρτα της Καίτης μεταφορική.Η μια είχε να σκεφτεί τη λογική,η άλλη το συναίσθημα.Και οι δύο έπραξαν σωστά. 

Πόρτες παντού και σε όλη μας τη ζωή.Αναμονή παντού, ακόμα και στη πόρτα του ασανσέρ.

Εμείς επιλέγουμε αν θα την ανοίξουμε ή αν θα την κλείσουμε.Θέλει υπομονή και λογική για να μάθεις να ανοίγεις ή να κλείνεις μια πόρτα.

Παίρνεις την ευθύνη και για το άνοιγμα και το κλείσιμο. Τώρα βέβαια μπορεί να είσαι και τυχερός και να τη βρεις ανοιχτή.Ακόμα και αυτό όμως προσοχή θέλει. 

Τώρα θυμήθηκα και εγώ ότι την τελευταία φορά που έκλεισα μια πόρτα σε ένα σπίτι ,ήμουνα ήρεμη σαν την Καίτη. Καμιά φορά η σιωπή είναι καλύτερη.Είναι που το άνοιγμα ή το κλείσιμο της πόρτας καθορίζει και το χαρακτήρα μας τελικά με μεγάλη βεβαιότητα.

Είναι που η ζωή μας χωρίς πόρτες δεν θα είχε απλά νόημα.

 

                                  Αθανασία Παπαδοπούλου - 02/6/2020

Φωτογραφική μηχανή

 

-Αλέκο, θες να πάμε εκδρομή στη Πράγα; Λένε ότι είναι πολύ ωραία.

-Ανθή, μήπως εννοείς Πάργα;

-Όχι ρε συ Αλέκο Πράγα, Πρά-γα,πρωτεύουσα της Τσεχίας.

-Εντάξει το κορίτσι μου ξέρει και την πρωτεύουσα της Πράγας. Μπορώ να σου χαλάσω εγώ χατήρι;

-Αστειάκια...χαχαχα...Άκου να δεις Αλέκο τι σκέφτηκα. Λέω αρχικά να πάμε με τρένο 1536 km είναι, Αθήνα -Θεσσαλονίκη-Βελιγράδι-Βουδαπέστη-Πράγα.

-Τι; Με τρένο; Πλάκα μου κάνεις;

-Περίμενε βρε παπατρέχα να ολοκληρώσω τη σκέψη μου. Λοιπόν, θα πάμε αεροπορικώς βρήκα και εισιτήρια σε πολύ καλή τιμή.

-Οπότε ήσουνα σίγουρη ότι θα πάμε ε; Πονηρούλα...

-Αφού ξέρω, δεν μου χαλάς χατήρι αγαπουλίνο μου...

Λοιπόν, θα επισκεφτούμε το κάστρο της Πράγας,τη γέφυρα του Καρόλου και την υπέροχη πλατεία της Παλιάς Πόλης. Α, το ήξερες ότι η Πράγα έχει και ζωολογικό κήπο;

-Ανθή, βλέπω ότι τα έχεις οργανώσει καλά στο μυαλό σου τα αξιοθέατα και τα σχετικά. 

 Που θα μείνουμε και τι θα τρώμε μήπως έκανες τον κόπο να δεις;'Η θα περιπλανιόμαστε σαν τους τουρίστες με τα μπαγκάζια δεξιά και αριστερά;

-Για να δεις λοιπόν ότι το γυναικάκι σου όλα τα σκέφτεται.Θα μείνουμε στο hotel Certovka. Κατά τη διάρκεια των περιηγήσεων μας θα φάμε Brunch με chlebicek. Είναι ανοιχτό σάντουιτς με ζαμπόν,πατατοσαλάτα και βάζεις και ότι άλλο θες. 

Επίσης πρέπει να ξέρεις ότι η Πράγα φημίζεται για τις σούπες της.Κάτσε ρε συ Ανθή, με σούπες και σάντουιτς θα τη βγάλουμε; Δίαιτα κάνουμε; Κάνα κρεατικό δεν... παράγει η Πράγα;

-Αμάν βρε Αλέκο, το νου σου στο φαι. 

-Και που θες να είναι; Στα αξιοθέατα; Ανθή, νηστικό αρκούδι δεν χορεύει....Πως θες να γυρίζω στους ζωολογικούς κήπους, τις γέφυρες και τα κάστρα;

-Επειδή λοιπόν το ήξερα ότι θα το πεις, να σου πω ότι η Πράγα φημίζεται και για τα λουκάνικα ,οπότε πίνοντας μπύρα Pilsner θα φάμε και ποικιλία κρεατικών με λουκάνικα.

-Μου άνοιξες την όρεξη...Πότε θα κλείσουμε;

-Πετάμε αύριο!

-Βρε σουσουράδα, πότε πρόλαβες και τα κανόνισες; Τι γυναίκα έχω εγώ;

-Αφού είμαστε και οι δύο σε άδεια και βρήκα φθηνά εισιτήρια, είπα,μια ζωή την έχουμε, πάμε τώρα που μπορούμε, δεν ξέρεις τι μας ξημερώνει.Να και οι βαλίτσες, έτοιμα όλα!

-Μ αφήνεις έκπληκτο για άλλη μια φορά Ανθούλα. Σ ευχαριστώ που υπάρχεις στη ζωή μου.

-Έλα, άσε τις γλύκες και τα γλειψίματα, 2 χρόνια παντρεμένοι, φρέσκοι-φρέσκοι είμαστε, σε λίγα χρόνια να δω τι θα λέμε.

-Τα ίδια, στο υπόσχομαι.

-Ξέρεις ότι η Πράγα είναι η πατρίδα του Φράντς Κάφκα; Ξέρεις τι είχε πει ε;“Η Πράγα δεν σ αφήνει να φύγεις”.

-Ωχ, Ανθή, πολύ την έχεις μελετήσει την Πράγα όπως βλέπω και η φαντασία σου καλπάζει. Μήπως να δω αν έχεις κόψει και εισιτήρια επιστροφής;

-Χαχαχαχα....λες; Μη μου βάζεις ιδέες!Τι καλά που θα ήταν να μέναμε όμως λίγο καιρό εκεί!

-Εμ, δεν σου λέω εγώ; Να δω και τα εισιτήρια επιστροφής;

-Έλα που δεν πιστεύεις ,ορίστε, 5 μερούλες, 30/8-3/9. Εντάξει τώρα;

-Ξέρω και εγώ,ικανή σε έχω. Εδώ έχεις μελετήσει τα φαγητά και τις σπεσιαλιτέ της Πράγας. Σε φοβήθηκε το μάτι μου.

-Χαχαχα,έτσι να με φοβάσαι.

Την επομένη,στο αεροδρόμιο Ελ.Βενιζέλος.Αναχώρηση,πτήση 354PRG από Αθήνα για Πράγα.

-Τι ωραία Αλέκο μου,σε 2 ώρες και 35 λεπτά θα είμαστε στη μαγευτική Πράγα.

-Ναι,πολύ ωραία, τελικά είχες δίκιο, το χρειαζόμασταν αυτό το ταξίδι! -Αλέκο, δεν μπορείς να φανταστείς τι ξέχασα.

-Ωχ, Ανθή με τρομάζεις! Τι ξέχασες;

-Τα κινητά μας Αλέκο. Τα άφησα πάνω στο κομοδίνο πήρα τους φορτιστές και τα ξέχασα.

-Ρε συ Ανθή, πω πω ,και τώρα τι θα κάνουμε; Πώς θα επικοινωνήσουμε με τους δικούς μας;Τι ατυχία, τι να κάνουμε, να γυρίσουμε πίσω;

-Μα τι λες, απογειωνόμαστε σε λίγα λεπτά.Έλα ,ας είμαστε ψύχραιμοι, θα ζήσουμε 5 μέρες χωρίς κινητά. Όταν φτάσουμε θα πάρεις εσύ τη μάνα σου και εγώ τη δική μου στο σταθερό, θα τους πούμε ότι ξεχάσαμε τα κινητά μας και θα περάσουμε 5 υπέροχες μέρες στη Πράγα, μακριά από όλους και απ' όλα!

-Ανθή, αρχίζω και πιστεύω ότι το έκανες επίτηδες. Σκέφτηκες, ότι ούτε μια φωτογραφία δεν θα βγάλουμε;

-Α, κοίτα, ξέρεις, εγώ είμαι παραδοσιακός τύπος, πήρα τη φωτογραφική μηχανή μαζί μου.

-Τώρα πείστηκα ότι επίτηδες άφησες τα κινητά.

-Όχι, όχι, μα γιατί να το κάνω αυτό; Ξέρω πολύ καλά ότι παρότι είσαι σε άδεια μπορεί να σε χρειάζονται από τη δουλειά σου και να σε πάρουν.

-Μόνη σου μαρτυράς την αλήθεια Ανθή. Τέλος πάντων, τώρα τελείωσε το θέμα, κινητά τέλος για 5 μέρες.

Η Ανθή γέλασε κρυφά και τα μαγουλάκια της κοκκίνησαν. Ο Αλέκος την είδε, αλλά τι άλλο να πει!

Οι 2 ώρες και 35 λεπτά πέρασαν γρήγορα. Έφτασαν Τσεχία. Ενημέρωσαν και τους δικούς τους σχετικά με τα κινητά και οι 5 υπέροχες μέρες στη Πράγα μόλις ξεκίνησαν.Πήγαν σε όλα τα αξιοθέατα, δοκίμασαν όλα τα φαγητά που είχε δει η Ανθή, έμειναν στο υπέροχο ξενοδοχείο δίπλα από τη γέφυρα του Καρόλου, ,έβγαλαν αμέτρητες φωτογραφίες για το άλμπουμ της Ανθής που κάθε χρόνο συλλέγει!

Όλα ήταν εξαιρετικά. Πέρασαν όλες τις μέρες τους γεμάτες , μακριά από όλους και από όλα.Η Ανθή δεν αποχωριζόταν ποτέ την φωτογραφική της μηχανή στα ταξίδια της.Αδιάβροχη φωτογραφική μηχανή NIKON COOLPIX W300 με ενσωματωμένο φλας, GPS τελευταίας τεχνολογίας ,θήκη αδιαπέραστη σε εύφλεκτα υλικά και πάντα κρεμασμένη στο λαιμό της.

Κάπως έτσι έφτασε η ώρα του γυρισμού. Και οι δυο συμφώνησαν ότι ο Φράντς Κάφκα είχε δίκιο όταν είπε ,“η Πράγα δεν σ αφήνει να φύγεις”!

Ώρα 20:00 πτήση 545PRG απο ΠΡΑΓΑ-ΑΘΗΝΑ .Η ώρα της απογείωσης έφτασε. 

Ξαφνικά μέσα στη θαλπωρή και την ηρεμία της νύχτας γίνεται στους επιβάτες η χειρότερη ανακοίνωση,αεροπειρατεία! Επικρατεί αναστάτωση. Πλήρωμα και επιβάτες στα χέρια 2 ένοπλων Παλαιστινίων. Συναγερμός στο αεροδρόμιο και όλοι στο πόδι. Αίτημα των Παλαιστινίων το πολιτικό τους άσυλο και προσγείωση στο Ντίσελντορφ.Μέσα στο αεροπλάνο υπάρχει μια και μοναδική ξεναγός που μιλάει Αραβικά. Είναι το άτομο που θα κάνει και τις συνεννοήσεις με τον πύργο ελέγχου.

Η Ανθή είχε βάλει σε λειτουργία το video στο auto από τη στιγμή της απογείωσης χωρίς να το γνωρίζει και να το υποπτευθεί κανείς. Τραβούσε τα πάντα. Η μηχανή λόγω του ότι διέθεται και GPS κατέγραφε βήμα βήμα την πορεία του αεροπλάνου.Οι αεροπειρατές ζήτησαν αλλαγή σημείου προσγείωσης αλλιώς θα το κατέρριπταν.Ο πιλότος ζήτησε να ενημερώσει τον πύργο έλεγχου για την προσγείωσή του σε άλλο αεροδρόμιο,αλλά το αρνήθηκαν.Από το GPS της φωτογραφικής μηχανής εντοπίστηκε η διαδρομή του αεροσκάφους και χωρίς να το γνωρίζουν οι αεροπειρατές ο πύργος έλεγχου κατέγραφε την πορεία έχοντας έτσι στείλει τις απαραίτητες δυνάμεις στο αεροδρόμιο του Ντίσελντορφ.

Το αεροπλάνο έφτασε στο αεροδρόμιο του Ντίσελντορφ. Οι διαπραγματεύσεις κράτησαν περίπου 2 ώρες. Οι αεροπειρατές αποφάσισαν να ελευθερώσουν κάποιους απ΄τους επιβάτες . Στο σύνολο μαζί με το πλήρωμα ήταν 103.Οι δυνάμεις δεν είχαν εμφανιστεί εφόσον η συμφωνία ήταν αρνητική.Δόθηκαν 5 άτομα. Και οι 5 γυναίκες. 

Η Ανθή παρακαλούσε να μην είναι εκείνη που θα βγει, για να καταγραφούν τα πάντα. Όλοι όμως,πλήρωμα και επιβάτες ήταν αναστατωμένοι, και εξαντλητικά κουρασμένοι.Η ώρα περνούσε και λύση δεν βρισκόταν. Οι αεροπειρατές απείλησαν ότι θα σκοτώσουν κάποιον αν το αίτημα τους δεν γίνει δεκτό.

Κάποια στιγμή η κάμερα της φωτογραφικής μάλλον ξεπέρασε το όριο του χρόνου και έκλεισε. Μέσα στην απόλυτη ησυχία ακούστηκε ο θόρυβος του κλεισίματος της μηχανής. Πολλοί δεν κατάλαβαν τι έγινε. Η Ανθή με τον Αλέκο προσπάθησαν να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους και ξαφνικά η Ανθή άρχισε να κλαίει.Ο Αλέκος την αγκάλιασε προσπαθώντας να την ηρεμήσει μέσα και στον δικό του πανικό, αλλά οι αεροπειρατές είχαν άλλη ιδέα. Τους έβαλαν το όπλο στο κεφάλι και τους ζήτησαν να πέσουν στο πάτωμα.Η καταγραφή είχε εννοείται σταματήσει. Τους έδεσαν χειροπόδαρα.Ακόμα όμως δεν είχαν αντιληφθεί ότι η φωτογραφική μηχανή είχε αποθηκεύσει το video.

Πέρασαν 3 ώρες ακόμα και οι αεροπειρατές πίεζαν την κατάσταση.Από τα μεγάφωνα του αεροδρομίου στο Ντίσελντορφ ακούστηκε επιτέλους το μήνυμα που όλοι περίμεναν. Το αίτημα σας έγινε δεκτό. “Παρακαλώ ελευθερώστε ακόμα λίγους επιβάτες ως ένδειξη καλής θέλησης”.Δόθηκαν άλλοι 15 όμηροι. Η Ανθή και ο Αλέκος για ώρες ολόκληρες δεμένοι στο πάτωμα. Καμία ελπίδα σωτηρίας. Η φωτογραφική μηχανή κρεμασμένη ακόμα στο λαιμό της. Οι αεροπειρατές δεν πείστηκαν από τη συμφωνία μιας και δεν υπήρχε ενημέρωση και η ξεναγός που έκανε τη μετάφραση σε όλο αυτό ενημέρωσε πώς έχουν σκοπό να ανατινάξουν το αεροπλάνο!Φωνές, κραυγές και ικεσίες από τους 83 εναπομείναντες μαζί με το πλήρωμα αλλά μάταια. Αυτοσχέδια βόμβα προμήνυε το τέλος όλων στην επόμενη μισή ώρα.Τέθηκε σε λειτουργία και η ξεναγός μετέφερε στους αρμόδιους του πύργου ελέγχου για το τι θα επακολουθούσε.

 Ο χρόνος κυλούσε αντίστροφα,μαζί και η ζωή των 83 ατόμων.Το αεροδρόμιο είχε φωτιστεί όλο με προβολείς. Οι αεροπειρατές ζήτησαν να κατέβουν άλλοι 40 αφήνοντας πάλι όμως πίσω 43 άτομα. Η ώρα περνούσε αργά και βασανιστικά. Είχαν φτάσει στα 20 λεπτά.Αποφάσισαν να αφήσουν άλλους 20. Όλο το αεροδρόμιο είχε γεμίσει με ασθενοφόρα, αστυνομικά οχήματα,πυροσβεστική.23 άτομα μαζί η Ανθή και ο Αλέκος. 15 λεπτά ακόμα και τα πάντα θα τελείωναν. Οι αεροπειρατές ζήτησαν από το πλήρωμα τα ρούχα τους για να ντυθούν οι ίδιο δήθεν ως όμηροι και να αποβιβαστούν.Είχαν αποφασίσει να πάρουν μαζί τους και την ξεναγό ντυμένη αεροσυνοδός απειλώντας την να μην μιλήσει καθόλου.Είχαν απομείνει 10 λεπτά.Ανακοίνωσαν ότι θα αφήσουν άλλους 10 μέσα σε αυτούς και κάποιους(δήθεν) απ το πλήρωμα.13 εναπομείναντες, 10 λεπτά. Σφράγισαν την πόρτα κατεβαίνοντας, αφήνοντας μέσα 13 ζωές μαζί και τον Αλέκο, την Ανθή και τη φωτογραφική τους μηχανή.Προχώρησαν στο διάδρομο χωρίς κανείς να καταλάβει το παραμικρό. Στα επόμενα 5 λεπτά επικράτησε πανικός .

Ένας εκκωφαντικός θόρυβος ακούστηκε απ την έκρηξη που προκλήθηκε. Οι αεροπειρατές μαζί με όλους τους υπόλοιπους είχαν προλάβει να διαφύγουν. Οι 12 άτυχοι επιβάτες μαζί και ένας από το πλήρωμα,σύνολο 13 δυστυχώς βρήκαν ακαριαίο θάνατο. Μαζί και η Ανθή με τον Αλέκο που πλήρωσαν πολύ ακριβά αυτό τους το ταξίδι.

Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό το τραγικό γεγονός. Αποδόθηκαν ευθύνες στον υπεύθυνο του πύργου ελέγχου.Οι αεροπειρατές εξαφανίστηκαν. Στα συντρίμμια του αεροσκάφους βρέθηκαν απανθρακωμένοι όλοι μαζί και η Ανθή με τον Αλέκο. 

Η φωτογραφική μηχανή κρεμασμένη στο λαιμό της ακόμα κοντά στο στήθος της έδειχνε σαν να μην είχε λιώσει εντελώς.Στην αυτοψία που έγινε αργότερα δόθηκε στις αρχές το υλικό απ την καταγραφή του video της φωτογραφικής μηχανής. Χάρη της Ανθής βρέθηκαν οι αεροπειρατές με αποδεικτικά στοιχεία, οι οποίοι και καταδικάστηκαν σε θάνατο.Η Ανθή εξαιτίας της φωτογραφικής της μηχανή έγινε ηρωίδα χάνοντας τη ζωή της μαζί με άλλους 12.

ΤΕΛΟΣ.

-Καλά ρε συ Αλέκο, τι ήρθαμε να δούμε αυτή την ταινία στο σινεμά,πας καλά; Αύριο δηλαδή που ταξιδεύουμε για Πράγα με έφερες να δω το τέλος μας; Δεν πάω πουθενά!

-Έλα ρε Ανθή, Πάργα πάμε όχι Πράγα,τόσο αγεωγράφητη είσαι;

-Χαχαχα, και πήρα μια τρομάρα.

-Άντε πάμε σπίτι μας,πάλι δεν σ άρεσε η ταινία που διάλεξα. Στο είχα πει όμως είναι λίγο τρομακτική και δεν έχει ωραίο τέλος. Εσύ επέμενες όμως και μου είπες ότι θέλεις να τη δεις λόγω του τίτλου!

-Πάργα λοιπόν αύριο, -ευτυχώς δεν έχει και αεροδρόμιο- ,χωρίς κινητά και μόνο με φωτογραφική μηχανή που καμιά φορά τελικά αποδεικνύεται πολύ πιο χρήσιμη!
Καλές μας διακοπές, σ αγαπώ!

-Και εγώ!

Αθανασία Παπαδοπούλου-Παπαδοπούλου-28/8/2020

Edisorama.gr

Το Edisorama.gr προτείνει

https://www.edisorama.gr/2020/08/14/%ce%bd%ce%ad%ce%bf-%ce%b2%ce%b9%ce%b2%ce%bb%ce%af%ce%bf-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%83%cf%85%ce%b3%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%ad%ce%b1-%ce%b1%ce%b8%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%83%ce%af%ce%b1/ 

Κάτω οι μάσκες

 -Αντρέα, βάλε μάσκα και σήκω να πάμε σούπερ-μάρκετ.

-Άσε μας ρε Έφη με τη μάσκα, βαρέθηκα. Γιατί, τι θα πάθω αν δεν την φορέσω;

-Αντρέα, τελείωνε, δεν έχω καμία όρεξη μεσημεριάτικα για συζήτηση. Αν δεν θες να βάλεις πάρε και 150 ευρώ extra!

-Με ζάλισες. Λοιπόν, θα πάρω μια μάσκα αποκριάτικη που έχω που πιάνει όλο το πρόσωπο και αν με ρωτήσουν "τι είναι αυτό κύριε", ξέρεις τι θα τους πω; Μάσκα αποκριάτικη, ίδια με αυτές που μας βάζετε να φοράμε τώρα, χαχαχα.

- Που τι βρίσκεις την όρεξη και το αστείο ρε συ Αντρέα δεν μπορώ να καταλάβω, πραγματικά.

Ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας λέει πως η μάσκα μας προστατεύει και πως αποτελεί ένα φυσικό φραγμό σε υγρά και μεγάλα σταγονίδια του αναπνευστικού.

-Ουφ, λοιπόν πάμε να ξεμπερδεύουμε, εγώ μάσκα δεν βάζω.

- Αντρέα φτάσαμε,λοιπόν βάλε τη μάσκα να μην έχουμε παρατράγουδα. Δεν θα σε αφήσουν να μπεις να το ξέρεις.

-Εγώ πήρα την αποκριάτικη,κανείς δεν θα τολμήσει να μου πει τίποτα και όποιος μου πει σου είπα τι θα του απαντήσω.

- Μα τι ρεζιλίκια είναι αυτά, πας καλά άνθρωπε μου; Κάτσε στο αμάξι, δεν θα γίνω εγώ ρεζίλι για τις δικές σου τις βλακείες.

- Έρχομαι, εσύ κάνε ότι δεν με ξέρεις, μην ασχολείσαι μαζί μου.

- Συγγνώμη κύριε, δεν επιτρέπετε η είσοδος χωρίς μάσκα.

-Μα μάσκα φοράω, δεν καταλαβαίνω τι εννοείται.

- Σας παρακαλώ κύριε, μάσκα χειρουργική όχι αποκριάτικη.

-Μάσκα χειρουργική φοράνε στο χειρουργείο, όχι στο σούπερ μάρκετ.

-Θα φωνάξω τον security,απαγορεύεται να περάσετε έτσι.

-Φώναξε και τον Πάπα της Ρώμης, μάσκα ονομάζεται η μία, μάσκα και η άλλη. Μάλλον υστερείς σε γνώσεις για την έννοια της μάσκας, οπότε καλύτερα μη φωνάξεις κανέναν και γίνεις ρεζίλι.

-Σας παρακαλώ πολύ να μου μιλάτε ποιο ωραία, ντροπή σας!

- Θέλετε να ακούσετε μια ιστορία πριν φωνάξετε τον security; Αλλιώς αν θέλετε μπορεί να έρθει και ο security να ακούσει και εκείνος την ιστορία μαζί σας. Πιστέψτε με είναι πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία.

-Μα εδώ είναι ο χώρος εργασίας μου, δεν γίνεται κάτι τέτοιο.

-Μπορούμε να πάμε κάπου έξω αν θέλετε το βράδυ, για ένα ποτό και να ακούσετε την ενδιαφέρουσα ιστορία.

- Μα τι λέτε κύριε..

- Αντρέα με λένε...εσάς;

- Αγνή...

-Αγνή, όνομα και πράγμα...είστε όντως τόσο αγνή όσο φαίνεστε;

- Κύριε Αντρέα...

-Τι κύριε βρε Αγνή, πες μου μόνο ένα ναι ή ένα όχι, για να ξέρω αν πέτυχα ή απέτυχα.

- Αντρέα, εγώ...

- Ραντεβού στο καφέ pillow στις 9. Θα σε περιμένω Αγνή, χωρίς μάσκα.

- Συγγνώμη κοπέλα μου, έλα τελείωσα με τα ψώνια,θα βοηθήσεις;

-Έρχομαι, προχώρα...Αγνή...9...στο pillow...θα περιμένω, χωρίς μάσκα...

-Τι ακριβώς έλεγες με την κοπέλα θες να μου πεις;

- Τι εννοείς; Αναλύαμε για τις μάσκες.

-Θα με βοηθήσεις να απολυμάνουμε τα πράγματα;

- Βαριέμαι Έφη...

- Για συζητήσεις με τις πιτσιρίκες δεν βαριέσαι όμως,ε;

- Όχι,δεν βαριέμαι...

-Λοιπόν, πάω να ξαπλώσω.

- Αλίμονο, κουράστηκες πάλι σήμερα...Το βράδυ μου είπε η Νάνσυ με το Κώστα να βγούμε θες;

-Eεε....θα βγω με τον Βασίλη κάτι θέλει να μου πει. Κανόνισε το αύριο που είναι Παρασκευή μωρό μου να πάμε και για φαι.

-Μπα;...μωρό μου; Και για φαι; Ύποπτες λέξεις....

- Είδες, με τίποτα δεν είσαι ευχαριστημένη. Λοιπόν, πάω για ύπνο κάνε ότι θες...

Ώρα 21:00.

-Αγνή; Α,στην ώρα του το κορίτσι, μπράβο.

-Καλησπέρα Αντρέα, τι κάνεις;

-Χαλάρωσε Αγνή, δεν είμαι ο Πάπας της Ρώμης. Έλα πάμε μέσα στο μαγαζί, για έναν καφέ βγήκαμε,δεν δαγκώνω.

-Μπορεί να δαγκώνω όμως εγώ.

-Ορίστε; χαχαχα...είσαι αστεία. Αν όντως δαγκώνεις, αυτό θέλω να το ζήσω. Δεν μου έχει ξανά τύχει τέτοια περίπτωση.

-Δεν σου έχει ξανά τύχει τέτοια περίπτωση; Μάλιστα, άρα κυνηγάς περιπτώσεις,χμμ....και ότι κάτσει;

-Βρε Αγνούλα, και δεν στο είχα...

-Καμιά φορά τα φαινόμενα απατούν. Εσύ φοράς μάσκα στη γυναίκα σου και αποκριάτικη και απ όλα και δεν την αποχωρίζεσαι όπως βλέπω, ούτε τη μάσκα, ούτε τη γυναίκα σου,βολεύεσαι.. Βγαίνεις με τη μια και με την άλλη, κάνεις ότι θες και η ζωή συνεχίζεται...

-Χαχαχαχα...Εντάξει είσαι φοβερή! Εσύ δεν φοράς μάσκα; Όταν μπήκα στο σούπερ-μάρκετ μάσκα δεν φορούσες; Δεν επέμενες πώς αν δεν φορέσω μάσκα θα με διώξει ο security; Και τώρα, όλα αυτά τα αναιρείς. Δεν παίζεις τίμιο παιχνίδι, α, όλα και όλα, για να λέμε και τα πράγματα όπως έχουν.

-Αντρέα, άσε τις διπλωματικές απαντήσεις και πέρνα στο δια ταύτα. Τι θες από εμένα παντρεμένος άνθρωπος!

-Τι θέλω;...εσύ γιατί βγήκες με παντρεμένο άνθρωπο; Τι θέλει μια τόσο νέα κοπέλα λοιπόν με έναν παντρεμένο σε αυτή τη ρομαντική καφετέρια στις 9 το βράδυ; Αν είσαι τόσο ειλικρινής λοιπόν ρίξε τη μάσκα και πες μου. Γιατί εμένα μου φαίνεται ότι κάτι μου κρύβεις και μάλλον μάσκα φοράς εσύ και όχι εγώ. Μη σου πω ότι η μάσκα έχει ενσωματωθεί και με το πρόσωπό σου.

-Λοιπόν πρέπει να φύγω πέρασε η ώρα.

-Ήμουνα σίγουρος Αγνή, κάτσε μην ανησυχείς θα αλλάξουμε συζήτηση αν αυτό σε κάνει και αισθάνεσαι άσχημα,μη φύγεις, σε παρακαλώ...

-Δεν μ ενδιαφέρει να συζητήσω μαζί σας. Λυπάμαι, δικό μου το λάθος. Καλό βράδυ.

-Αγνή, σε παρακαλώ μη φύγεις. Μου είσαι τόσο συμπαθητική. Πρώτη φορά συναντιέμαι με γυναίκα που δεν φοράει μάσκα...Κάτσε, θα σου πω και την ιστορία της μάσκας, την ξέρεις;....Κάτσε Αγνή ...

-Γιατί υπάρχει ιστορία για τη μάσκα;

-Η μάσκα λοιπόν γεννήθηκε από την έμφυτη ανάγκη της αλλαγής προσωπικότητας και σε κάθε περίπτωση είχε να κάνει με την κάλυψη της ταυτότητας ενός ατόμου και της προβολής προς τα έξω κάποιου άλλου. Σε μεταφυσικό επίπεδο η μάσκα στοχεύει στην επικοινωνία του θανόντα. Στην Αίγυπτο συγκεκριμένα, αποτελεί οδηγό επιστροφής του πνεύματος στο μουμιοποιημένο σώμα.

-Λοιπόν, πάω να φύγω. Δεν καταλαβαίνω, τι ήρθαμε να κάνουμε εδώ στο pillow στις 9 το βράδυ εγώ και εσύ, να πούμε την ιστορία της μάσκας; Kαι ξαναρωτάω, τι θες από μένα;

-Λοιπόν, ωραία, θέλω ότι και εσύ που βρίσκεσαι εδώ μαζί με τον παντρεμένο στις 9 το βράδυ. Μου αρέσεις, με εντυπωσίασες απ την πρώτη στιγμή που σε είδα. Σε γουστάρω, θέλω να περάσουμε καλά.

-Να περάσουμε καλά; Και τι είμαι εγώ, ένα παιχνιδάκι για παιδάκια που μετά από λίγη ώρα το βαριούνται και το πετάνε στη γωνία και μετά πιάνουν το επόμενο; Πες μου σε παρακαλώ, ποιο νούμερο είμαι το 3, το 4,ποιο; Πολύ κάθισα, θέλω να πληρώσω και να φύγω.

-Αγνή, η μάσκα έχει ενσωματωθεί το ξέρεις ε; Κοιτάζω τώρα και το πορτοφόλι σου-και πολύ θα σε παρακαλούσα να το βάλεις στη θέση του γιατί οι άντρες πληρώνουν,- το κοιτάω όμως και μου δημιουργείτε και μια απορία.

Πρώτη φορά βλέπω γυναίκα να κυκλοφορεί με πορτοφόλι που να έχει επάνω έναν κάκτο και να γράφει “don't touch me” !

-Καλό βράδυ Αντρέα.

Πέρασαν μήνες και η Αγνή και ο Αντρέας δεν ξανασυναντήθηκαν ποτέ. Η Αγνή διορίστηκε σε ένα σχολείο στη Λήμνο. Εγκατέλειψε την Αθήνα και ξεκίνησε τη νέα της ζωή στο νησί.

Ο Αντρέας έψαξε απεγνωσμένα να την βρει αλλά μάταια. Πολλά χρόνια μετά έμαθε τυχαία για τον διορισμό της στη Λήμνο! Ο Αντρέας, ο δον ζουάν, με την μάσκα την αποκριάτικη, που τσιλιμπούρδιζε με την μια και την άλλη, που ήταν ότι κάτσει μωρέ καλά να περνάμε, αυτός ο Αντρέας λοιπόν, ένα όμορφο καλοκαιρινό και ηλιόλουστο πρωινό εγκατέλειψε τα πάντα και πήγε να βρει την Αγνή.

Την Αγνή, που ήταν ότι ποιο αληθινό είχε γνωρίσει. Μα πότε πρόλαβε να βγάλει αυτό το συμπέρασμα....μέσα σε ένα βράδυ, σε ένα καφέ, που δεν πρόλαβαν να ανταλλάξουν σχεδόν μια ολοκληρωμένη συζήτηση!

Και όμως ο Αντρέας πίστεψε στο άλλο του μισό, ήταν η αύρα της αυτό που τον έπεισε και η αλήθεια που ήταν ζωγραφισμένη στο πρόσωπό της.

Ο Αντρέας έφτασε στο νησί, φαντάστηκε πως δεν ήταν δύσκολο να την βρει. Πήρε ένα ταξί και ρώτησε για το δημοτικό του νησιού. Στη διαδρομή ένα φορτηγό ανατράπηκε και συγκρούστηκε με το ταξί. Ο Αντρέας βρέθηκε στο νοσοκομείο. Άγνωστος ανάμεσα σε αγνώστους. Η ταυτότητα του οδήγησε στο να βρουν την γυναίκα του η οποία αρνήθηκε να βοηθήσει.

Η Αγνή αγνοούσε παντελώς ότι ο Αντρέας είχε επισκεφτεί το νησί με σκοπό να τη βρει. Στο νοσοκομείο επικράτησε μια αναστάτωση στο ποιον θα ειδοποιήσουν.

Το πρόσωπό του είχε γίνει μια άμορφη μάζα από τα πολλαπλά χτυπήματα. Ήταν θαύμα και που ζούσε. Ήταν σαν να φορούσε μάσκα ενός τέρατος.Πέρασαν μήνες και ο Αντρέας έμεινε στο νοσοκομείο της Λήμνου απομονωμένος απ τα πάντα.

Κάποια μέρα η Αγνή βρέθηκε εκεί για κάποιες τυπικές εξετάσεις. Ήταν η μέρα που μετέφεραν τον Αντρέα σε κανονικό δωμάτιο. Οι εξετάσεις την παρέπεμψαν σε εισαγωγή. Χαμηλός αιματοκρίτης, ζάλη, αστάθεια. Από το πουθενά η Αγνή χωρίς κανέναν συγγενή βρέθηκε να χρειαστεί να κάνει εισαγωγή στο νοσοκομείο. Πέρασαν μερικές μέρες και καθώς προσπάθησε να σηκωθεί απ το κρεβάτι παραπάτησε και έπεσε με το πρόσωπο κάτω. Οι γιατροί την βρήκαν με σπασμένη μύτη μέσα στα αίματα σε κατάσταση σοκ να κλαίει ασταμάτητα. Την Αγνή την γνώριζαν στο νησί λόγω της ιδιότητάς της και οι γιατροί ενημέρωσαν αμέσως τον διευθυντή του σχολείου γιατί θα χρειαζόταν εγχείρηση στο πρόσωπο και θα έπρεπε να έχουν αίμα.

Όλοι έτρεξαν να βοηθήσουν και να δώσουν αίμα. Η Αγνή χρειάστηκε να κάνει πλαστική και στη μύτη και σε μια ουλή που της προκλήθηκε απ το πέσιμο εκείνη τη μέρα. Πέρασαν κάποιες εβδομάδες και ο Αντρέας και η Αγνή παρέμειναν στο νοσοκομείο χωρίς να γνωρίζει ο ένας την ύπαρξη του άλλου.

Κάποιο πρωινό χρειάστηκε να μεταφερθούν για μια τυπική εξέταση και βρέθηκαν σχεδόν δίπλα δίπλα με πρόσωπα αγνώριστα και οι δυο. Είχαν τις αισθήσεις τους όμως αλλά ήταν σαν να φορούσαν μάσκα. Τα πρόσωπά τους ήταν αλλαγμένα. Ιδιαίτερα του Αντρέα.

Κοιτάχτηκαν προς στιγμή αλλά δεν αναγνώρισε ο ένας τον άλλον. Μα πώς θα μπορούσε άλλωστε να γίνει κάτι τέτοιο.

Η Αγνή κάτω απ το μαξιλάρι της όμως είχε εκείνο το απαίσιο πορτοφόλι με τον κάκτο και όπως γύρισε το σώμα της αυτό έπεσε στο πάτωμα. Ο Αντρέας δεν πίστευε αυτό που έβλεπε.

-Αγνή!

-Ποιος είσαι;

-Το πορτοφόλι με τον κάκτο,απίστευτο, Αγνή να σου πω την ιστορία της μάσκας;

-Αντρέα, μα αποκλείεται,δεν είναι δυνατόν, είσαι αγνώριστος, τι σου συνέβη; Πως βρέθηκες εδώ;

-Αγνή, ήρθα να σε δω, ήρθα να σε βρω και να ζήσουμε για πάντα μαζί. Έφτασα στο νησί πριν 5 μήνες περίπου αλλά είχα ένα τροχαίο. Το πρόσωπό μου Αγνή δεν είναι το ίδιο, είναι σαν να φοράω μάσκα. Ακόμα δεν το έχω δει. Μα και το δικό σου, δεν σε γνώρισα!

Είδα το πορτοφόλι σου που έπεσε και από εκεί κατάλαβα ποια είσαι! Καλά ρε συ Αγνή, ακόμα το πορτοφόλι με τον κάκτο έχεις;

-Αντρέα, Αντρέα, θα πάμε σούπερ-μάρκετ; ....Ξύπνα,καλέ....βάλε μάσκα και πάμε σούπερ-μάρκετ..... Αντρέα, δεν ακούς;....ξύπνα λέμε!

-Σούπερ μάρκετ; Που είμαι; Έφη, τι κάνεις εδώ ;

-Καλό και αυτό! Τι κάνει η γυναίκα σου μέσα στο σπίτι σας; Περιμένεις και απάντηση θες να μου πεις τώρα ;

-Σηκώνομαι, πάμε αμέσως σούπερ -μάρκετ.

-Μπα, τι προθυμία είναι αυτή!

-Θέλω μάσκα, που έχεις;

-Περίεργα μου τα λες πάλι. Όχι μόνο διάθεση για σούπερ-μάρκετ αλλά και μάσκα! Μωρέ μπράβο!Ορίστε και μάσκα.

Μη μου πείτε ότι πιστέψατε πως ο Αντρέας πήγε σούπερ -μάρκετ και είδε την Αγνή και την ερωτεύτηκε και βγήκαν στο pillow στις 9 το βράδυ και η Αγνή είχε ένα πορτοφόλι με κάκτο που έλεγε don"t touch me και μετά δεν ξανασυναντήθηκαν και ξανά βρέθηκαν στη Λήμνο ύστερα απ τις περιπέτειες με τα τροχαία και μπλα ,μπλα;.....

Αυτά γίνονται μόνο στα παραμύθια.

Η αλήθεια της συνέχειας είναι αυτή λοιπόν. Ο Αντρέας ζει με την Έφη τη γυναίκα του και τα 2 παιδιά του σε ένα προάστιο της Αθήνας. Κατά καιρούς ναι έχει τύχει να γνωρίσει διάφορες γιατί και οι...παντρεμένοι έχουν ψυχή, αλλά δεν θα χαλάσει και το γάμο του.

Πότε δεν χαλάμε το γάμο μας για άλλη γυναίκα,(κοινώς γκόμενα).Κοιτάμε να περνάμε καλά και φοράμε ανελλιπώς τη μάσκα....Καθόμαστε εκεί, στη μιζέρια μας και μετράμε νούμερα, σήμερα η Κατερίνα, αύριο η Μαρία, μεθαύριο η Ελένη.

Και αν καμιά φορά βρούμε καμιά Αγνή, λέμε στον εαυτό μας αποκλείεται δεν μπορεί να βρήκα την τέλεια γυναικά.

Μα προφανώς δεν την βρήκες, έχει και αυτή ελαττώματα, φοράει και αυτή πιθανόν μάσκα.

Και όταν φτάνει στο σημείο να αποφασίσει να ρίξει τη μάσκα κάποια μέρα, βλέπει ότι δεν γίνεται γιατί ξέρει πολύ καλά πως η μάσκα της ταιριάζει. Έχει μάθει να ζει μ αυτή περιμένοντας το μαγικό ραβδί ή την ιστορία που διαβάσατε παραπάνω.

Αντρέα, “ξύπνα”, βγάλε τη μάσκα, πάρε την Αγνή πέτα της το πορτοφόλι με τον κάκτο και ζήστε απλά και αληθινά. Η παντοτινή αγάπη υπάρχει,μόνο που δεν την ζουν όλοι.

Εσείς πιστεύετε στη παντοτινή αγάπη; Πιστεύετε ότι υπάρχει κάπου στο κόσμο το άλλο σας μισό; Εγώ, με κάτω τη μάσκα θα σας απαντήσω με το παρακάτω.

“Η αγάπη είναι παντοτινή . Η μορφή της μπορεί να αλλάξει, αλλά όχι η ουσία της.”Βίνσεντ Βαν Γκόγκ.

 Αθανασία Παπαδοπούλου - 10/8/2020

Βίντεο παρουσίασης : Πόση αλήθεια αντέχεις;